Archief van de maand: mei, 2017

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The final rounds of the Dutch championship for historic touring cars and GT’s were held at the Nürburgring GP track. Over 50 entries guaranteed plenty of action. Swedish guest driver and seventies Formula Vee champion Persson dominated qualifiying in his Ford GT40, ahead of the Porsches 904 of Afschin Fatemi and Roman Caresani. Then followed a series of American V8’s: Norbert Gross, Armand Adriaans, Dirk Waaijenberg, Rob Bergmans and Martin Bijleveld. The Lotus Elans of Jos Stevens and Thomas Kargus took the last places in the top-10.
Persson was quickest away from the rolling start, while Caresani lost a lot of ground. Gross slotted into second, under attack from Martin Bijleveld who braked extremely late for the Castrol S. Naturally he ran wide and fell back to fourth behind Gross and Adriaans. Persson was uncatchable, but Caresani managed to overtake everyone else in a couple of laps. Adriaans let the Ford Falcons fight among themselves to concentrate in a class win and the championship. Bijleveld couldn’t close the gap to Norbert Gross and stayed ahead of a spectacular race-long fight between Rob Bergmans in the Iso Rivolta and Dirk Waaijenberg in his Ford Falcon. Nico Zonneveld compensated for a lost season by scoring a great win in the hotly contested GTS11-class in his Morgan +4, while Roger Ebdon was unbeatable in the Mini class. Adriaans won GTS12 once again and thus secured the title. His cautious driving proved unneccesary when Sunday’s race was cancelled due to persistent fog.

Zon en mist op de Nürburgring

Het was alweer een aantal jaren gelden dat de afsluitende wedstrijd om het Nederlands kampioenschap voor historische toewagens en GT’s plaatsvond op de Nürburgring. De Renngemeinsschaft Bergisch-Gladbach, kortweg RGB organiseerde als vanouds de traditionele Saisonsfinale en het was alsof we nooit weg waren geweest. Van de nieuwe eigenaren van het circuit merk je weinig, al kan je een broodje worst nu gelukkig weer gewoon in euro’s afrekenen. De inschrijflijst was goed gevuld, inclusief een nieuwe naam: Kenneth Persson uit Zweden. Persson was in de jaren zeventig tweemaal kampioen in de Super Vee en kwam nu aan de start met een Ford GT40, dus de verwachtingen waren hoog gespannen.
In de zonnige vrije training op vrijdagmiddag vielen helaas al de eerste slachtoffers. Fred Corporaal kampte met een kapotte stuurkoppeling aan zijn Lotus Elite, een onderdeel dat niet te vinden bleek in deze contreien van Duitsland. Einde weekend dus voor “Kamikaas”. Bij Rob Rappange zagen we een bekende rookwolk uit de Mini komen, die duidde op iets met een koppakking, Roland Zoomers’ E-type verloor al zijn koelvloeistof en bij Richard Evans, de man die net zo graag in als onder zijn Marcos ligt, was het weer eens de koppeling die problemen gaf.

Zaterdag om 8:00 werd er gevochten om de startplaatsen en onze Zweedse gastrijder stelde niet teleur. In de vrije training had hij slechts twee langzame rondjes gereden, maar nu zette Persson een tijd van 2:24,8 op de klokken, maar liefst 2,3 seconden sneller dan tweede man Afschin Fatemi in de Porsche 904/6. De derde GTP-bolide zette ook de derde tijd en dat was natuurlijk Roman Caresani met zijn Porsche 904/6. Achter de prototypes volgde een heel rijtje Amerikaanse V8’s: Norbert Gross, Armand Adriaans, Dirk Waaijenberg, Rob Bergmans en Martin Bijleveld. De Lotus Elans van Jos Stevens en Thomas Kargus maakten de top-10 vol. Alexander Schlüchter en Leo Landman waren aan elkaar gewaagd in CT08 met een verschil van 0,07 seconde, zij zouden starten als elfde en twaalfde. Daarachter volgde de snelste man in GTS11, niemand minder dan Nico Zonneveld, die we na een seizoen vol technische problemen voor het eerst in 2014 aan de start zagen met de Morgan +4. Niet iedereen had een vlekkeloze training: Stephen Perry strandde al na een halve ronde met zijn Falcon, Rappange moest weer naar de kant, Mark Schmidt (in Jochem Kentgens’ Morgan) kwam zonder benzine te staan en bij Zoomers was er wederom een vriesplug en daarmee alle koelvloeistof verdwenen.

De eerste race vindt plaats op een zonovergoten zaterdagmiddag. Bij Rob Rappange’s Mini is de cilinderkop helaas te ver heen om nog te kunnen rijden. Daar staat tegenover dat Evans zijn frictie weer voor elkaar heeft en ook Perry’s Ford op 8 poten loopt. De tweede plek op de grid blijft leeg want zo onverwacht als Fatemi in de kwalificatie opdook, zo schittert hij nu door afwezigheid. Alex Korle is er wel, maar moet al voor de start afhaken omdat zijn Lotus Cortina blijkt te zijn veranderd in een 800 cc tweecilinder.
Persson is als beste weg bij de rollende start, terwijl Caresani veel terrein verliest. Gross schuift door naar de tweede plaats, die Martin Bijleveld van hem probeert af te pakken met een zeer late uitremactie in de bekende Castrol S, die tegenwoordig Yokohama S heet. Dat mislukt, want hij gaat wijd door het zand en moet aansluiten op plek vier, achter Gross en Adriaans.
Richard Evans gaat er zoals gebruikelijk als een raket vandoor in een poging om terrein goed te maken en verkoopt daarbij Klaas Span een onnodige tik op het voorwiel.
Halverwege de eerste ronde is Persson al bezig een voorsprong op te bouwen, terwijl Gross nu Bijleveld achter zich aan heeft, gevolgd door Adriaans en Bergmans die zijn Iso Rivolta breed maakt om de aandringende Caresani achter zich te houden. Het is echter een kwestie van tijd en bij de tweede doorkomst is het Caresani die Bergmans uitremt. De E-type van Zoomers begint alweer omineus te roken, terwijl Alexander Schlüchter de leiding in CT08 van Leo Landman overneemt. Het belooft een mooie strijd te gaan worden tussen de twee Lotus-Cortina piloten. Helaas pakt het anders uit, wanneer Zoomers’ Jaguar voor de derde keer zijn koelvloeistof verliest en de op korte afstand volgende Landman een passagier wordt in zijn eigen auto. De Cortina komt ter hoogte van de Michael Schumacher S hard in aanraking met de vangrail. Dat het glad is in die hoek laten ook Roger Ebdon en Frank Romo zien, die allebei een pirouette maken. Gelukkig kunnen zij hun weg vervolgen, waarbij Klaas Span profiteert door de rode lantaarn over te doen aan Romo.
Armand Adriaans is vastbesloten deze race uit te rijden om de titel veilig te stellen en biedt geen weerstand tegen Caresani. Bergmans ziet intussen Dirk Waaijenberg’s Falcon opduiken in zijn spiegel, met Jos Stevens op enige afstand. In GTS11 gaat de strijd om de leiding tussen Nico Zonneveld in de Morgan en Theo van Gammeren met de Porsche 911. Verderop vormt zich een leuke groep aangevoerd door Bob Stevens in de Triumph TR4, met in de achtervolging René de Vries in de Mini Cooper, Edwin Dijkman in de MGB en Huib Mars in de Austin Healey. Voor Ron Verzijlbergen is de race over, de oorzaak is olie op de koppeling van de Fiat Abarth.
De zilveren Porsche 904 zit al gauw op de staart van Bijleveld. Evans en Perry hebben een hoop terrein goedgemaakt, Perry meldt zich zelfs achteraan de top-10 waar Rhea Sautter met haar E-type hem echter voorlopig weet af te stoppen. Daarachter voert Bert du Toy van Hees de kleine GT-klasse aan met zijn Lotus Elite. Hij heeft Chris Mulder met de Porsche 911 als buffer naar zijn grote concurrent Michel Lombard in de Alpine A110, die op zijn beurt weer wordt bedreigd door Roger Ebdon in de Mini.

Een nieuwe doorkomst en Caresani ligt nu derde en krijgt de groene Falcon van Gross in het vizier. Adriaans heeft Bergmans en Waaijenberg op zijn bumper, en ook Jos Stevens komt naderbij. Sautter weet Perry en ook Jac Meeuwissen in de Austin Healey achter zich te houden.
Egbert Kolvoort strijdt met Jochem Kentgens, maar de pret is helaas van korte duur, want Egbert’s geleende MGB-motor begint dure geluiden te maken, terwijl de Morgan van Jochem stilvalt vanwege een overleden rotortje in de verdeler. Mark Dols zijn we ook al kwijt, maar dat is omdat hij zijn MGB wil sparen voor de 4-uursrace later op de dag. Bert Mets moet opgeven vanwege een remprobleem aan de Mini en Frans van Maarschalkertwaart’s Shelby zien we ook niet meer. Het blijkt dat hij een drive through penalty voor een jumpstart heeft gekregen. Helaas zag hij het bord hiervoor over het hoofd, waarna de wedstrijdleiding zwaarder geschut inzet: de zwarte vlag. Noodgedwongen komt Frans dus binnen, en mag niet meer naar buiten.
Richard Evans is inmiddels aan het oprukken in de GTS11 gelederen, hij gaat Erwin van Lieshout’s Porsche 911 ogenschijnlijk gemakkelijk voorbij. Roger Ebdon leidt intussen de middenveldtrein bestaande uit Lombard, Bob Stevens, Du Toy van Hees, Mulder, de Vries en Dijkman. Verderop is het Thomas Augustin met de Ford Mustang die Gerrit jan van Leenen’s Lotus Cortina inpakt, terwijl Wolfgang Schachinger in de zoals altijd ongezond klinkende witte Mustang moeite heeft om Alexandra Auer in de kleine Sprite en Klaas Span’s Mini voor te blijven.
Halverwege de race is Caresani opgerukt naar de tweede plaats. Adriaans heeft het strijdende duo Bergmans-Waaijenberg voorbij gelaten, zonder daarbij de leiding in de GTS12 klasse te verliezen, en is in gevecht met Jos Stevens in de Lotus Elan. Stephen Perry heeft zijn Ford Falcon eindelijk langs de E-type van Rhea Sautter gestuurd en Span en Auer nemen Schachinger te grazen. Schlüchter heeft het aan de stok met Zonneveld, Evans is Theo van Gammeren voorbij en ligt nu tweede in de klasse en Huib Mars wordt opgejaagd door Adrian van Hooijdonk in de BMW Tisa.
Vooraan lijken de kaarten nu geschud, Kenneth Persson is niet in te halen, Roman Caresani rijdt weg van Norbert Gross en Martin Bijleveld kan op zijn beurt het tempo van de groene Falcon niet volgen. Hij begint zelfs iets terug te vallen, maar heeft geluk, want Waaijenberg en Bergmans hebben het veel te druk met een heftig gevecht. Ze laten zien dat je met zo’n groot V8 slagschip prima dwars kan gaan en om elke centimeter kunt strijden zonder onderling contact: een fraai staaltje close racing. Jos Stevens probeert ondertussen nog steeds een weg langs de Shelby Mustang van Adriaans te vinden.
Richard Evans heeft aansluiting gekregen bij het duo Schlüchter-Zonneveld, en maakt zich op om de leiding in de GTS11 klasse te pakken. Maar…de Marcos begint alweer vervaarlijk te roken. De ronde erop is hij erlangs en heeft hij zelfs Schlüchter en Perry als buffer naar Zonneveld. Rhea Sautter pakt ondertussen collega E-type coureur Nykle Meijer, Bob Stevens wisselt stuivertje met Roger Ebdon, totdat de Mini rijder een momentje heeft en terugvalt achter Lombard en Alexandra Auer verrast Gerrit Jan van Leenen met een aanval.
Even later is het Perry die los is, dan volgen Schlüchter en Zonneveld voor de rokende Evans, Sautter en Meijer. Van Hooijdonk is eindelijk Huib Mars voorbij, die vervolgens Thomas Augustin op zijn dak krijgt. Even later valt Evans terug en is van Leenen wakker geworden en probeert de gele Kikkeroog van zich af te houden.
Met bijna een half uur op de klok wordt Persson in de Ford GT40 als winnaar afgevlagd, op 22 seconden gevolgd door Roman Caresani. Gross mag de derde trede van het podium beklimmen en wint CT10, op 14 seconden gevolgd door Bijleveld, die nog maar 0,3 seconde over heeft op Bergmans die er een eindsprintje uitperst. Daarna volgen Waaijenberg en GTS10 winnaar Jos Stevens, die Adriaans toch voorbij is gegaan. Armand Adriaans wordt achtste na een behoudende race, winnaar in GTS12 en daarmee kampioen van 2014 met nog één race te gaan. Thomas Kargus wordt negende met de Lotus Elan, tweede in GTS10. Stephen Perry weet voor het eerst dit jaar een race te finishen met zijn Ford Falcon. Nico Zonneveld wordt 11e en wint GTS11, op ruime afstand voor Theo van Gammeren en Richard Evans. Rhea Sautter finisht op een mooie twaalfde plaats, tweede in GTS12. Schlüchter is 13e en eerste in CT08. Bij de kleine toewagens wint Ebdon voor De Vries en de kleine GT’s zijn een prooi voor Lombard, voor Du Toy van Hees.

Na twee zonovergoten dagen begint de zondag met mist. Die mist blijkt bijzonder hardnekkig en is zo dicht dat de baanposten elkaar niet kunnen zien. Dat maakt het onverantwoord om te racen. De organisatie besluit nog enkele uren te wachten, maar er is geen enkele verbetering te bespeuren en dus blijkt het seizoen 2014 ineens afgelopen te zijn! Wat nog rest is een laatste prijsuitreiking, waar behalve de winnaars van het weekend ook de kampioen van 2014 Armand Adriaans in het (denkbeeldige) zonnetje wordt gezet.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

Some 80.000 enthousiastic spectators lined the Assen TT-circuit to see Audi GT racer Frank Stippler win Sunday’s race for the Dutch pre-‘66 championship. Starting from the back of the grid at the wheel of Georg Nolte’s Bizzarini 5300GT, expectations were high. Yet the German pro did not have an easy run, having to overtake 35 cars. At the start it was Michiel Campagne who took the lead in his Corvette Stingray, while triple Assen winner Roman Caresani had a tough early part of the race in his Porsche 904/6. It took him several laps to overtake the aggressively driven Ford falcon of Norbert Gross. While Caresani was edging up to Campagne, Stippler was closing in quickly. An attempt to overtake both leaders at once was blocked by Campagne. This gave Caresani a chance to escape, but this was shortlived. Eventually Stippler took the lead, while Campagne had to peel off to the pits. Gross inherited third, ahead of Jos Stevens and former Formula Ford world champion Jacky van der Ende. Armand Adriaans had to be content with sixth in his Shelby Mustang, but it was enough for him to hang on to first place in the championship standings. He leads from René de Vries, who won his class in a Mini Cooper S.
Saturday’s race was won by Caresani, Michiel Campagne being kept busy fending off Jos Stevens’ Lotus Elan. Stevens looked quicker, but could not find a way past. Norbert Gross won the touring car class, ahead of Martin Bijeveld. The battle of the race went on between Frans de Vos (Lotus Cortina) and Roger Ebdon (Mini Cooper S), losing them both time, which enabled Alexander Schlüchter and René de Vries to win the corresponding classesGamma Racing Day
Voor de tweede maal in successie was het NK HTGT te gast tijdens de Gamma Racing Day op het TT circuit van Assen. De GRD is een druk bezocht, want gratis, evenement, met een scala aan wedstrijden op twee, drie en vier wielen en allerhande demonstraties, onder andere van een Red Bull formule 1. Marketingonderzoekers hebben uitgezocht dat de zijspannen en het NK HTGT de populairste programmaonderdelen zijn. Met meer dan 80.000 toeschouwers waaronder veel jongeren en gezinnen op de tribune vormde het een mooi uithangbord voor de historische autosport.
Een week voor het evenement verscheen er een verrassende naam op de inschrijflijst: Frank Stippler, voormalig kampioen in de Porsche Supercup en een week eerder nog winnaar van de 24 uur van Spa met een Audi R8. Hij zou een Bizzarini 5300 uit de stal van Georg Nolte besturen en mocht daarmee als een kanshebber voor de overwinning gezien worden. Een andere oud-kampioen die zijn comeback maakte was Frans de Vos, uiteraard in een Lotus Cortina.
Kwalificatie
Met een bomvol programma was er geen tijd voor een vrije training, maar daartegenover stond dat de kwalificatie liefst 40 minuten duurde. De meesten hadden het na 10 rondjes wel gezien, maar MGB-piloten Edwin Dijkman en Egbert Kolvoort kwamen tot 16. Frans van Maarschalkerwaart had pech, hij liet precies nul rondjes optekenen. Stippler schitterde door afwezigheid, hoewel de Bizza klaar stond in de pits. Het wekte dan ook bij niemand verwondering dat Roman Caresani net als drie weken eerder de snelste man was, hij sleurde zijn Porsche 904/6 rond in een tijd van 2:03,9. Op iets meer dan 3/10e volgde Jos Stevens in de Lotus Elan, terwijl Michiel Campagne de derde tijd zette in de Corvette Stingray. Daarna kwam een rijtje Fords onder aanvoering van Armand Adriaans (Shelby Mustang), voor Norbert Gross (Falcon), Georg Nolte (GT40) en het duo Bijleveld/van der Ende (Falcon). Snelste in GTS11 was Michael Koel in de Porsche 911 op plaats 8. In CT08, Lotus Cortina land, heerste Leo Landman. Hij was 6/10e sneller dan Alexander Schlüchter, terwijl Frans de Vos onder meer problemen met de remmen had en nog enkele seconden tekortkwam. René de Vries was de snelste Mini, voor Nico van Velsen en Roger Ebdon. Alexandra Auer had problemen met de koppeling en wilde de handdoek in de ring gooien, maar Egbert Kolvoort was het daar niet mee eens. Hij regelde een vervangend onderdeel bij Mark Dols, dat Timo Span vervolgens mee naar Assen nam en door Egbert en Thomas Ardelt onder de Sprite werd gesleuteld.
Race 1: zomeravondcompetitie
Half 7 ’s avonds, aan het eind van een warme zomerse zaterdag kwam het NK voor de eerste keer in actie. Voor Leo Landman eindigde de race al voordat hij begonnen was, in de opwarmronde. Het gas bleef hangen door een probleem in de carburateur. Verder was iedereen present, hoewel Stippler zich nog steeds niet liet zien.
Caresani was als snelste weg, voor Campagne, Stevens, Gross en Bijleveld. Het was na een lange dag vol actie behoorlijk glad op de baan, dat merkte Armand Adriaans toen hij bijna spinde bij het uitkomen van de Haarbocht. In de Strubben zette Bijleveld zijn Falcon naast die van Gross, maar de Duitser had bij het uitkomen meer tractie. Gerrit Jan van Leenen had zijn gebruikelijke goede start met de Lotus Cortina, maar liet iedereen weer voorbij toen hij de pits inreed om een vibratie te onderzoeken. Michael Koel werd aangevallen door de altijd snel startende Richard Evans in de Marcos, maar even later zat Nolte ertussen en was het gevaar geweken. Schlüchter was nu de leider in CT08 en ging met een gewaagde actie buitenom de Porsche 911 van Theo van Gammeren, maar die pakte hem meteen weer terug. Daarachter volgden de andere 911- piloten, Chris Mulder en Erwin van Lieshout, op de hielen gezeten door Jac Meeuwissen in de 3-liter Healey en Frans de Vos die nu duidelijk wel goede remmen had. Kort achter dit groepje volgden de strijdende Mini’s van René de Vries en Roger Ebdon met Bert du Toy van hees in de Lotus Elite in hun kielzog. Verder naar achteren werd Klaas Span in zijn Mini opgejaagd door Alexandra Auer en Egbert Kolvoort, terwijl Michel Lombard (Alpine A110), Mark Schmidt (MGB) en Frank Romo (Mini) elkaar de laatste plaats probeerden op te dringen.
Terwijl Caresani een kleine voorsprong had opgebouwd, probeerde Jos Stevens om Michiel Campagne tot een foutje te verleiden. Gross had nog steeds de leiding bij de toerwagens voor Bijleveld. Daarachter volgde Adriaans. Michael Koel had het moeilijk om de veel snellere GT40 van Nolte achter zich te houden, terwijl Evans werd aangepakt door Frits Campagne in de Ford Falcon. Frans de Vos had wat terrein verloren en dook drie dik met Roger Ebdon en Bert du Toy van Hees de Haarbocht in. Het paste niet, de Cortina toucheerde het portier van de Mini en ging bijna achterstevoren. Bob Stevens in de Triumph TR4 zag het voor zijn neus gebeuren en profiteerde. Leuke strijd was er ook tussen Huib Mars Austin Healey), Bert Mets (Morris Cooper) en Edwin Dijkman (MGB).
Zoals altijd was er volop actie in de GT bocht. Alexandra Auer probeerde Klaas Span uit te remmen. Klaas had het te laat in de gaten en stuurde in, waardoor de Mini en de Kikkeroog elkaar raakten. Even later sneed Roger Ebdon de bocht iets te krap aan en werd gelanceerd, wat een spectaculair moment op twee wielen opleverde. Even tegensturen en hij kwam weer op zijn pootjes terecht, maar het deed de snelheid op start-finish natuurlijk geen goed.
In ronde vijf zat Jos Stevens op de bumper van Michiel Campagne. Armand Adriaans leek snelheid tekort te komen, hij kon niet aanpikken bij de Falcons. De andere twee Shelby Mustangs, van Michel Oprey en de achteraan gestarte Frans van Maarschalkerwaart streden een robbertje en het was Van Maarschalkerwaart die de positie pakte. Helaas duurde de vreugde maar kort, want de steekas bleek opnieuw een eigen leven te gaan leiden en de GT350 veranderde in een driewieler. Het liep allemaal goed af, maar het weekend zat erop voor Frans. Schlüchter deed weer een buitenomactie in de Haarbocht, deze keer bij Lars Bondesson met zijn Elan. Daarachter volgde het strijdende Porsche-trio Van Gammeren, van Lieshout en Mulder. Deze groep zorgde voor veel actie, want Bondesson werd ingelopen door de drie Porsches en ook Meeuwissen haakte aan. Van Gammeren ging langs Bondesson en Meeuwissen pakte Mukder in, terwijl nu ook Bas Jansen met de blauwe Austin Healey aansluiting had. Ook hij ging Mulder voorbij en we kregen nu The Battle of the Healeys. Meeuwissen deed zijn uiterste best om Jansen voor te blijven maar uiteindelijk maakte hij een halve spin toen hij te snel door de Haarbocht ging en was Jansen los.
Vooraan lukte het Stevens nog steeds niet om langs Campagne te komen, al zat hij er regelmatig links en rechts naast. Michael Koel had ondertussen Georg Nolte voorbij moeten laten en zocht naar een mogelijkheid om de GT40 terug te pakken, maar dat viel niet mee. Mulder had door de schuiver van Meeuwissen weer aansluiting gekregen en voerde de druk op. En met succes, want de groene Healey ging 360˚ rond in de Strubben en de Porsche was erlangs. Bas Jansen was intussen ook Erwin van Lieshout gepasseerd, terwijl Frans de Vos aan Meeuwissen voorbij ging.
In tegenstelling tot drie weken eerder ging de race over 25 minuten, dus zonder een extra ronde, en dat betekende dat Caresani al na 12 ronden als winnaar werd afgevlagd. Michiel Campagne volgde op een dikke 20 seconden. Voor Jos Stevens had de race niet langer moeten duren, want zijn dynamo had het begeven en de Lotus begon in te houden. Gross werd vierde en eerste in CT10, Bijleveld vijfde. Adriaans, Koel, Nolte, Frits Campagne en Richard Evans maakten de top-10 vol. Schlüchter pakte de winst in CT08, en René de Vries had alle mazzel dat hij bij een kleine escapade in de tiende ronde net op tijd weer het juiste spoor vond, want Ebdon zat nog maar een seconde achter hem. Ook voor Bert Mets waren die 12 ronden een geschenk, want hij kwam met een afgelopen v-snaar en de temperatuurmeter ver in het rood over de finish. Bert du Toy van Hees won de kleine GT-klasse.
Race 2: Stippler wint van achteraf
De tweede race vond zondag plaats op prime time. Klaas Span had pech, een onwillige koppeling maakte dat hij bleef steken in de paddock. Gerrit Jan van Leenen had een nieuwe cardanas laten aanrukken en bij Bert Mets was na overleg (inclusief videoverbinding) met motorenbouwer Nick Swift besloten dat een nieuwe koppakking voldoende moest zijn. Achteraan het veld stond nu inderdaad de rode Bizzarini met Stippler aan het stuur. Ook deze race zou weer over 25 minuten gaan. Toch jammer dat er gekozen wordt voor een lange voorstart met een opstel- en een opwarmronde, de echte fans zien liever een extra rondje racen! Frits Campagne deelt die mening ongetwijfeld, want zijn Falcon wilde bij de start van de opwarmronde niet meer aanslaan. Onder luid applaus van de bomvolle tribune werd hij aangeduwd en kon toch nog achteraan sluiten.
Michiel Campagne was het beste weg, terwijl Caresani zich liet inpakken door Gross en Jos Stevens ook nog eens door Van der Ende. We hebben het dan over Jacky van der Ende, want de ex-wereldkampioen Formule Ford nam voor de gelegenheid het stuur van zijn vader over. Gerrit Jan van Leenen had weer een goede start, geholpen door het feit dat de naast hem vertrokken Stippler het nog even rustig aan deed.
Aan het einde van de eerste ronde remde Caresani Gross uit in de GT bocht, maar de Duitser vocht terug en positioneerde zijn slagschip even verderop zodanig dat de Oostenrijker eieren voor zijn geld moest kiezen. Stippler was intussen opgerukt naar plaats 17. René de Vries had zich bij de start laten piepelen door Roger Ebdon en Mark Schmidt en Frank Romo waren weer druk met het aan elkaar doorgeven van de rode lantaarn.
Caresani was ook de volgend ronde nog niet waar hij zijn wilde, hij raakte zelfs kortstondig drie plaatsen kwijt, want Gross bleek bijzonder lastig te passeren. Maar de Porsche is zoveel lichter dan de Falcon dat hij hem uiteindelijk kon uitremmen. Michiel Campagne lachte ondertussen in zijn vuistje, want hij had een leuke voorspong kunnen opbouwen. Michael Koel zat intussen voor de GT40 van Nolte, maar kon hem niet afschuddden. Frank Stippler was nu in de top-10 aanbeland. Bondesson had Schlüchter weer in zijn nek, terwijl daarachter de Healey-Porsche strijd in volle hevigheid was losgebarsten. Bas Jansen leidde het groepje, en Jac Meeuwissen haalde Chris Mulder om de aansluiting te behouden. Daarachter volgden Van Gammeren en van Lieshout. Ook Ebdon en De Vos hadden hun gevecht uit race 1 weer opgepakt, wat René de Vries de gelegenheid gaf om dichterbij te komen.
Caresani was nu bezig het gat naar Campagne dicht te rijden, terwijl Gross, van der Ende en Jos Stevens in een treintje reden dat echter rap werd ingelopen door Stippler, die Evans, Nolte, Koel en Adriaans voorbij was. De Vries was nog steeds op jacht naar Ebdon, nu in gezelschap van Bert du Toy van Hees en het achteraan gestarte duo Leo Landman en Frits Campagne.
De actie ging nog een versnelling hoger toen Schlüchter, die Meeuwissen achter zich had zien opduiken, besloot om Bondesson buitenom in te halen in de GT bocht. De Zweed verwachtte dit niet en dook het gras op, wat hem nog twee plaatsen extra kostte. Het drama werd nog groter toen we de Elan een halve ronde verder in de Ruskenhoek naast de baan zagen staan. Een losgekomen benzineleiding had brand veroorzaakt, maar Lars wist het vuurtje gelukkig snel te blussen. Nolte had zijn kans schoon gezien om Koel voorbij te blazen, René de Vries zat pal achter Roger Ebdon en Bob Stevens had Michel Oprey uitgeremd in de GT bocht, een trucje dat Edwin Dijkman probeerde te herhalen, maar dat liet de oude Vos Oprey niet gebeuren.
Het publiek was nu goed opgewarmd en dat kwam mooi uit, want aan kop had Caresani de aansluiting met Campagne, terwijl Stippler nog maar op zo’n 200 meter zat. Een poging om de twee leiders in de Haarbocht buitenom in te halen werd door Campagne afgestopt, waardoor Caresani even kon ontsnappen, maar even later nam Stippler toch de leiding. Michiel Campagne kreeg een meatball en moest naar de pits, want men had gezien dat de Corvette vloeistof lekte. Daarmee was de strijd vooraan beslist, maar verderop in het veld was dat zeker nog niet het geval. Chris Mulder had zijn handen vol aan de aandringende Theo van Gammeren, terwijl Erwin van Lieshout afwachtte. Leo Landman was intussen bij Frans de Vos aangekomen en de twee Lotus Cortina’s maakten er een mooie strijd van alvorens Landman ervandoor ging. Daarachter moest Ebdon alles uit de kast halen om De Vries voor te blijven. Ook nu weer zorgde hij voor spektakel in de GT bocht door een spin, waar De Vries uiteraard gretig van profiteerde. Ook Nico van Velsen zag zijn kans schoon en ging Ebdon voorbij met een late remactie. Theo van Gammeren probeerde eenzelfde late remactie op Chris Mulder, maar hij schoot door en moest lijdzaam toezien dat behalve Mulder ook Van Lieshout en Landman voorbij kwamen.
Er begonnen inmiddels wat slachtoffers te vallen. Bas Jansen was gestopt met een kapot pignon, bij Frits Campagne was de accu leeg en raakten zodoende de vonken op terwijl Frans de Vos een rookgordijn legde toen het differentieel leegliep. Met 10 afgelegde ronden ging de strijd zijn laatste fase in en nam het aantal uitrempogingen in de GT bocht nog verder toe. De prijs voor de meest optimistische uitremactie ging naar Bob Stevens, die rechts over het gras peerde, voor Bert du Toy van Hees langs kruiste en links via de grindbak het plekje weer teruggaf. Mark Schmidt en Frank Romo lieten zien hoe het wel hoort: zij gingen netjes naast elkaar de bocht door waarbij Schmidt de positie pakte en daarmee revanche nam op Romo, die hem in de eerste race had afgetroefd. Erwin van Lieshout had het duo Van Gammeren-Mulder gedurende de gehele goed geobserveerd en reed voorop op het moment dat het telde.
Maar het was de pro Stippler die de race, won, op 1,2 seconde gevolgd door Caresani, die wellicht had kunnen winnen als Gross hem in het begin niet zo gehinderd had. De Duitser werd derde, want hij wist Jos Stevens met succes af te houden. Jacky van der Ende was vijfde. Adriaans werd opnieuw zesde, en scoorde deze keer maximaal in GTS12 , belangrijke punten om de leiding in het kampioenschap te behouden. Nolte had een halve seconde op een gefrustreerde Michael Koel, die toch best tevreden kon zijn met twee dominante overwinningen in GTS11, voor de normaal gesproken Porsche-killing Marcos van Richard Evans. Jac Meeuwissen maakte de top-10 vol. Daarna volgde Schlüchter, de winnaar in CT08, voor Leo Landman die ongetwijfeld liever had gezien dat de race nog wat langer had geduurd. René de Vries scoorde opnieuw maximale punten in CT07 en kruipt in de kampioenschapstand langzaam naar Armand Adriaans toe.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The dutch championship for pre-’65 Touring Cars and GT’s made its annual pilgrimage to Spa-Francorchamps at the Spa Summer Classic. The first race was won by local expert Antoine van Riet in his Lotus Elan after polesitter Graham Wilson, also in an Elan, caused chaos by spinning at La Source hairpin. This eliminated Stummeyer’s Ford GT40 and delayed numerous others. Second place qualifier Michiel Campagne had to run wide and didn’t feature in the race, having chosen and old set of tires for his Corvette Grand Sport. Rob Bergmans came from 11th at the start to lead initially, but the treacherous conditions did not favour the heavy Iso Rivolta. Van Riet thus took the lead, although he was challenged all the way by former stockcar racer Antony an den Oetelaar in an E-type Jaguar. The Porsche 911s went well in the rain, Jochem Gratama finishing third, as did the Mini’s, with Roger Ebdon winning the touring car class and coming a giant-killing 11th overall in the 54-car field.

Sunday’s race was dry. It started without polesitter van Riet, a driveshaft of his Lotus having broken in an earlier race. Bergmans again took off in the lead. This time he was challenged by Andy Wolfe, in Wilson’s Lotus Elan. Wolfe was extremely quick before retiring on lap 5 with an oil leak. Bergmans retook the lead, but he had to relinquish it on the final lap, giving the win to Armand Adriaans in a Shelby AC Cobra. V8 power ruled, Han in ’t Veld coming third in his TVR Griffith, while Dirk Janssen moved up to 5th from 26th in Campagne’s thundering Corvette Grand Sport. Steve Perry won the saloon car class with a Ford Falcon.

Regen en zonneschijn op Spa-Francorchamps

Het 7 kilometer lange circuit van Spa-Francorchamps vormde het strijdtoneel voor de derde en vierde ronde om het Delta Lloyd Xclusief Nederlands Kampioenschap voor historische toerwagens en GT’s. Er is altijd veel belangstelling voor de race op Spa, de inschrijflijst telde een kleine 60 namen. Dat worden er in de praktijk altijd een paar minder, zo arriveerde Dennis Bron zonder auto vanwege een kapot motorblok in zijn MGA.
De kwalificatie werd gedomineerd door de Brit Andy Wolfe, die door Graham Wilson was aangezocht als tweede rijder op zijn Lotus Elan. Wolfe was met met 2:58,8 een tiende seconde sneller dan Michiel Campagne, die de Corvette Grand Sport dit weekend deelde met Dirk Janssen. Georg Stummeyer volgde op een halve seconde met een niet helemaal vlekkeloos lopende GT40. Alexander Schlüchter was vierde met zijn Lotus Elan, voor Antony van de Oetelaar/Onno Vlaanderen met de E-type. Daarachter volgde lokale man Christophe van Riet met opnieuw een Elan. De top-10 werd volgemaakt door een rijtje V8’s, te beginnen met de Corvette van Max Boodie, dan de Shelby AC Cobra van Armand Adriaans en de Ford Falcon van Norbert Gross/Steve Perry, op 1/10e gevolgd door die van Martin Bijleveld/Jaap van de Ende. Dat had anders kunnen zijn als Bijleveld niet halverwege de sessie zou zijn stilgevallen. Hij kreeg de auto wel weer aan de praat, maar kon niet meer wegkomen uit het natte gras. Andere pechvogels waren Karen Campagne, die in Les Combes strandde met een kapotte shifter van de Ford Mustang en Jochem Kentgens die koelwater problemen had met zijn Morgan +4. Het spectaculairste moment van de kwalificatie kwam op het conto van Ad Vermeulen, die spinde bij het opgaan van de Raidillon en bijna werd ge-T-boned door een Mustang.

Race 1: bandenkeuze en lokale kennis cruciaal

Waar het op donderdag en vrijdag in de middag opklaarde, bleef het op zaterdag nat. Ruim voor half 5 ging de pitlane open en reed iedereen naar de start. Norbert Gross en Norman Davidson Kelly (Jaguar E-type) waren iets later dan de rest. De officials kenden geen genade, ze moesten uit de pits starten. Tijdens de opwarmronde hadden Martin Bijleveld (Ford Falcon) en Leo Landman (Ford Cortina) moeite om weg te komen. De startvolgorde voor de rollende start werd zodoende flink door elkaar gehusseld. De wedstrijdleiding stoorde zich hier echter niet aan en zette het licht gewoon op groen.

Graham Wilson mocht vertrekken van de eerste plek, maar spinde door zijn onervarenheid in La Source. Chaos was het gevolg. Stummeyer en Schlüchter konden elkaar niet ontwijken en de GT40 toucheerde de blauwe Elan. Daarachter was het dringen. Michiel Campagne en Antony van den Oetelaar wisten de drukte te ontwijken door wijd te gaan bij het uitkomen van de bocht, maar dat kostte wel het nodige terrein. Rob Bergmans manoeuvreerde het slimste en stuurde zodoende zijn Iso Rivolta als eerste tegen de Raidillon omhoog, gevolgd door Van Riet, Adriaans, Boodie en Roland Zoomers die met de E-type ook flink wat plaatsen gepakt had. Stummeyer strompelde intussen de pits in met terminale schade aan de GT40 en ook Martin Bijleveld meldde zich daar.

Bij de eerste doorkomst had de Belg Antoine van Riet de leiding plaats van Bergmans overgenomen. Han in ’t Veld reed met de TVR Griffith een ijzersterke eerste ronde, hij haalde vijf concurrenten in en kwam als 5e door. Graham Wilson vocht zich terug, hij kwam naast de Healey van Meijer/Jansen door Eau Rouge , maar spinde even verderop opnieuw. Daarmee verkeerde hij in goed gezelschap, want bijna iedereen spinde op de verraderlijke gladde baan wel een keer en velen aanzienlijk vaker.
Michiel Campagne kende een moeilijke race, hij had oude banden onder de Corvette Grand Sport laten zetten. Die genereerden nauwelijks grip en dus moest hij heel voorzichtig rijden. Aan het einde van de eerste ronde werd hij bij het aanremmen van de chicane links en rechts gepasseerd, aan de ene kant kwam Patrick Koel voorbij met de Porsche 911, aan de andere kant de Healey van Meijer/Jansen. Jochem Kentgens zat intussen alweer in de problemen, grote stoomwolken stroomden onder de motorkap van de Morgan vandaan.
In de regen waren de Porsche rijders in hun element, Theo van Gammeren leidde de dans na een mooie inhaalmanoeuvre op Jochem Gratama. Ook de Mini’s gingen als een speer, voorwielaandrijving en verse banden deden hun werk. Rob Rappange passeerde Bert du Toy van Hees (Lotus Elan) bij het opgaan van de steile helling alsof hij stilstond en Roger Ebdon reed daar zelfs nog voor, net buiten de top-10. Van den Oetelaar zette intussen snelle tijden op de klok, hij hengelde Bergmans langzaam maar zeker binnen en ging er in ronde 4 voorbij.
Ook in de minder snelle helft van het veld waren er mooie acties te zien. Rhea Sautter (Jaguar E-type) werd achtervolgd door Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina) Peter Späth (Triumph TR4) en Norman Kelly Davidson (E-type), terwijl ook Christoff Forell (Triumph TR4), Ad Vermeulen en Matthijs de Heus (MGB) in in close company streden.
Lotus Elan rijders Wilson, Schlüchter en Jos Stevens knokten met elkaar en met Joep Westerveld in de Marcos, maar de volgorde wijzigde steeds als er weer iemand spinde en een aantal plaatsen terugviel. Michiel Campagne zat intussen in een treintje met broer Frits (Ford Falcon), Sjoerd Peereboom (MGB) en Nico Zonneveld (Morgan +4) die hem één voor één en voorbij gingen. Ook debutant Jac Meeuwissen reed hiertussen met zijn Austin Healey. Niet bepaald de gemakkelijkste vuurdoop gezien de verraderlijke omstandigheden, maar hij bracht het er goed vanaf.
Van Riet liet intussen zien dat hij de grenzen van de grip van zijn Lotus goed kende, elke ronde ging hij gecontroleerd driftend de Raidillon op. Toch was van den Oetelaar sneller, hij reed naar de Belg toe en nam in de zevende ronde voor de oude pits zelfs de leiding over.
Ondanks de vele spins en uitstapjes in de grindbak bleef de het aantal uitvallers beperkt. Max Boodie kraakte weliswaar de achterkant van zijn Corvette, maar ook hij kon zijn race vervolgen. Alleen Cees Vis strandde met een kapotte koppeling van de Ford Cortina GT en dat was jammer voor hem, want in de drie rondjes die hij reed, zette hij met afstand de snelste ronde in de CT08 klasse.

In de eindfase van de wedstrijd waren Jochem Gratama en Norbert Gross snel onderweg. Gratama ontworstelde zich aan Van Gammeren en ging ook Bergmans voorbij. Gross was begonnen op plaats 50 en reed na zes ronden de top-20 binnen en Frits Campagne voorbij, goed voor de eerste plaats in de CT10 klasse. Van den Oetelaar werd intussen geschaduwd door Van Riet, die zijn lokale kennis benutte en met de finishvlag in zicht in de chicane een beslissende uitremactie pleegde. Gratama was derde, maar Bergmans wist de andere 911’s van Theo van Gammeren en Patrick Koel wel achter zich te houden.
Roger Ebdon was de snelste bij de toerwagens op plaats 11, voor Rob Rappange en Frans van Maarschalkerwaart in zijn BMW 1800. Daarna volgden Gross en Frits Campagne, terwijl Jasper Izaks met zijn Fiat Abarth de zesde “tin top” en 25e overall was.

Race 2: Bergmans weer nèt niet

Op zondag was het droog en zonnig. Dat was goed nieuws voor Dennis Bron, want hij mocht de dikke Ford Mustang van Karen Campagne lenen, en natuurlijk ook voor alle andere V8-coureurs. Slecht nieuws was er daarentegen voor Antoine van Riet: zijn aandrijfas brak in een andere race en hij moest zich afmelden.
Rob Bergmans liet opnieuw zien dat hij snapt hoe je rollend moet starten, weer was hij als eerste weg. Voor Onno Vlaanderen was het nog even wennen aan de E-type, maar hij sloot toch aan op plek twee. Hans de Back reed nu in de witte Porsche en beklom als derde de Raidillon, voor Adriaans, van Gammeren en Koel. Bergmans maakte goed gebruik van de voorzichtig startende concurrentie en bouwde in de openingsronde een voorsprong van bijna 6 seconden op. Maar er was nog iemand snel onderweg, de Brit Andy Wolfe wilde laten zien dat de Lotus Elan die hij voor Graham Wilson gebouwd had een winnaar was. Gestart vanaf plaats 19 lag hij na één ronde al derde en hij nam aan het eind van ronde twee de kop over. Het feestje duurde echter niet lang, want de Lotus rookte behoorlijk. Liever dan de motor te beschadigen parkeerde Wolfe de auto na vijf ronden in de pits. Ook Jochem Kentgens’ Morgan produceerde weer rook, of beter gezegd waterdamp. Hij parkeerde bij zijn vaste baanpost, waarvan hij de bemanning inmiddels tot zijn intieme vrienden kan rekenen. Een andere uitvaller was Klaas Span, die het strijdtoneel voortijdig verliet met een zieke Mini.
Nu van Riet ontbrak was het aan Guy Fawe, een andere snelle Belg met een Lotus Elan, om de nationale eer hoog te houden. Fawe had zijn zinnen op een podiumplaats gezet en lag kortstondig vierde, maar helaas liet ook bij hem de Lotus-techniek het afweten.
Ook deze keer waren er volop gevechten, de krachtige auto’s knokten zich naar voren, terwijl degenen die in de regen goed hadden gepresteerd uit alle macht probeerden om voor te blijven. Zo zagen we Joep Westerveld met de Marcos die de hete adem van Pieter Boel (Iso A3C) en Max Boodie in zijn nek voelde.

Bergmans reed nu dus weer vooraan met de grote Iso Rivolta, met op enige afstand Adriaans in de lichtere AC Cobra. Daarachter volgden In ’t Veld en Schlüchter, terwijl Vlaanderen wat terrein had moeten prijsgeven. Steve Perry reed onbedaarlijk hard met de Ford Falcon en wist zelfs Schlüchter enige tijd voor te blijven, na een foutje van de Duitser. Jos Stevens deed het omgekeerde: hij remde zijn Lotus Elan in de chicane voorbij de Ford Falcon van Frits Campagne. Verderop zagen we gastrijders Norman Davidson (E-type) Kelly en Jørn Rasmussen (MGB) opgejaagd worden door de Cortina van Cees Vis en de MGB van Egbert Kolvoort. Henk en Jasper Izaks kwamen op het droge pk’s te kort en maakten er daarom een onderling feestje van. De Abarthjes waren constant aan het stuivertje wisselen, totdat Jasper’s motor er mee ophield.
Alexander Schlüchter remde Han in ’t Veld uit in de chicane, maar zijn vreugde was van korte duur, want de TVR-piloot pakte de plek onmiddellijk weer terug. Naarmate de race vorderde nam bij velen het zelfvertrouwen toe en gingen de rondetijden omlaag. Dirk Janssen ging steeds harder in de Corvette Grand Sport en liet zelfs een bescheiden powerslide zien in de Raidillon, maar de race was te kort voor hem, zijn opmars vanaf positie 15 strandde net buiten het podium. Rappange maakte korte metten met collega-Mini-rijder Tim Watson en ook hem zagen we mooi driftend de helling opgaan.

Bergmans zag ondertussen Adriaans en In ’t Veld steeds dichterbij komen en in de laatste ronde kwam het onvermijdelijke moment dat de AC Cobra voorbij ging aan de Iso Rivolta. In ’t Veld kwam op de streep 4/10e tekort, maar kon toch tevreden zijn met de derde podiumplaats. Perry lag geruime tijd vierde, maar viel aan het eind nog twee plaatsen terug achter Janssen en Schlüchter. Daarna volgden Onno Vlaanderen en Bert du Toy van Hees. GTS11 werd gewonnen door Hans de Back, voor Joep Westerveld en Patrick Koel. Edwin Dijkman was de snelste van de maar liefst 5 MGB’s in deze goed bezette klasse.
Bij de toerwagens won Perry, op enige afstand gevolgd door Frits Campagne. De derde plaats en de winst in CT08 was voor Leo Landman die zijn Lotus Cortina nipt voorbij de BMW van Van Maarschalkerwaart en de Mini van Rappange stuurde. Hij was gestart op plaats 48 en had dus 26 plaatsen goedgemaakt. Dat was echter nog niet de sterkste inhaalrace, want die was van Georg Nolte: onopvallend maar strak sturend reed hij zijn Jaguar E-type van plaats 51 naar 16.
Voor Rob Bergmans was er uiteindelijk toch een overwinningsbeker, want in het gecombineerde klassement van de beide races stond hij wel degelijk bovenaan, voor het duo Van den Oetelaar/Vlaanderen.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The 38th Historic Zandvoort Trophy kicked off the 2014 series for the competitors in the Dutch Championship for historic touring cars and GT’s. A healthy 40 cars on the grid bodes well for the oncoming season. David Hart was fastest on the track during the entire weekend in his AC Cobra, but only managed to win one out of two races.
On saturday afternoon Hart resolutely took the lead at the wheel of his roaring V8 powered snake. Roman Caresani tried to hang on in the sleek Porsche 904, but had to relinquish several seconds per lap. Next up was Alexander Schlüchter in the Lotus who was also just unable to stay in touch. A race-long battle went on for fourth place between Martin Bijleveld, Norbert Gross, Armand Adriaans and Jos Stevens. Adriaans finally took fourth in his Shelby Mustang, helped by the furious battle between Bijleveld and Gross in their Ford Falcons. Jos Stevens’ tiny Lotus Elan was nearly crushed between the big Fords, but he managed to get ahead of them both. Bijleveld finally won the big touring car class, not entirely without battle scars though. In GTS11, Richard Evans beat the Porsches in his Marcos 1800, while Bert du Toy van Hees (Lotus Elite) was victorious in the small GT class. In touring cars, Leo Landman (Lotus Cortina) won CT08 while René de Vries (Mini Cooper S) conquered the small class.
Sunday’s race started out a reprise of the previous one, until Hart received a flag signal for excessive noise. He slowed down a bit, but didn’t pull into the pits. This left the clerk of the course no other option than to black flag him. Caresani was thus handed the win, ahead of a hard charging Schlüchter, who was 7 seconds behind at the finish. Old hand Hans Hugenholtz had been forced to sit out the first race due to a technical infringement on his Shelby Mustang that couldn’t be corrected in time. He had his revenge on sunday, charging into third place from the back of the grid on the circuit designed by his late father. Next up were Adriaans and Stevens, while Norbert Gross was best of the Falcons on this occasion. Theo van Gammeren was victorious in GTS11 in his Porsche 911, after Evans had damaged his Marcos in a collision. Landman and Du Toy van Hees won their classes again, but the battle of the Mini’s fell to Roger Ebdon this time. Volle bak bij openingsraces NK HTGT
De Historische Zandvoort Trofee opende het seizoen van het Nederlands kampioenschap voor historische toerwagens en GT’s. De eerste race komt voor een aantal deelnemers altijd te vroeg, zelfs al is hij pas in mei. Desondanks stonden er 44 auto’s op de startlijst en verschenen er 40 daadwerkelijk op het asfalt, een prima score. Zoals we van het NK HTGT gewend zijn, was dit het grootste startveld van het evenement.
Kwalificatie
De mooiste nieuwe auto was de Mini van Nico van Velsen, die in de kwalificatie meteen een strakke derde tijd in de klasse op de klokken zette, voor de Abarth van Jasper Izaks en Ron Verzijlbergen, die voor 2014 bij de Mini’s is ingedeeld. Daarmee was CT07/08 meteen de best bezette klasse met maar liefst 8 auto’s. Ook Dirk Waaijenberg heeft een fraaie nieuwe auto, een blauwe Ford Falcon, waar hij nog wel aan moest wennen want dat rijdt heel anders dan een Mustang, zo vertelde hij. En dan was er een kleine Austin Healey Sprite, bestuurd door Alexandra Auer. Het racertje had vier jaar stilgestaan en toonde zich nogal temperamentvol, maar ze wist uiteindelijk toch 8 rondjes te rijden in de kwalificatie. Ook de kleine GT-klassen zijn voor 2014 samengevoegd waardoor Alexandra het moest opnemen tegen Horst Kükemuller met zijn Alfa Giulietta, Michel Lombard met de Alpine A110 en Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite.
Na twintig minuten kwalificatie was het David Hart met de AC Cobra die bovenaan de beeldschermen stond met een tijd van 2:01,752 zijn. Op twee seconden volgde Roman Caresani in de zescilinder Porsche 904 en daar weer 1,8 seconden achter kwam Hans Hugenholtz in een Shelby Mustang. Alexander Schlüchter (Lotus Elan) was de snelste vierpitter op plaats vier en Norbert Gross (Ford Falcon) de eerste toerwagen op plaats vijf. Richard Evans gaf met zijn Marcos de Porsches in GTS11 het nakijken. Snelste bij de Mini’s was René de Vries, terwijl Leo Landman zijn Lotus Cortina concurrenten compleet deklasseerde. En wie had er weer pech? Het was Frank Romo, maar hij kon zijn gebroken aandrijfas gelukkig bijtijds voor de middagrace vervangen. Ook in het Hugenholtz-kamp moest er gesleuteld worden, want onder de kap van de Shelby hadden de keurmeesters een MSD-kastje gespot, en die bestonden in 1965 nog niet. De opdracht luidde derhalve: back to basics. Het lukte helaas niet bijtijds om de V8 ouderwets te laten vonken, waardoor de derde startplaats leegbleef. Ook de plek van Rhea Sautter bleef open, nadat zij buiten haar schuld betrokken was geraakt bij een startcrash in de voorafgaande MG-Triumph Competitions race, met flinke schade aan haar Jaguar E-type tot gevolg.
Race 1: Hart dominant
Voor de verandering was er sprake van een rollende start, een keuze van de organisatie om het geluidsniveau wat omlaag te krijgen. Dat verliep allemaal keurig netjes, waarbij Martin Bijleveld de slimste was: hij kwam vanaf de achtste startplaats als derde over de streep. Alexandra Auer’s kikkeroog had alweer last van een kokende motor, maar vanuit de pits kon ze toch de achtervolging inzetten.
Hart sloeg meteen een gat met een paar ronden in 2:01, een tempo dat Caresani niet kon volgen. Schlüchter maakte aan het eind van de eerste ronde korte metten met Bijleveld, maar kon op zijn beurt de Porsche 904 niet bijbenen, waarmee de ereplaatsen verdeeld waren. De echte strijd zou gaan om plaats vier, tussen Bijleveld en Gross in hun Ford Falcons, Armand Adriaans in de Shelby Mustang en Jos Stevens, die dit seizoen niet in de bekende blauwe Lotus Elan rijdt, maar in de oranje ex-Du Toy van Hees versie.
Van Onno Vlaanderen zijn we wel een rookpluimpje gewend, maar in dit geval was het meer dan gebruikelijk en hij moest de Apal-Porsche dan ook na twee ronden parkeren. Ook Jochem Kentgens had een probleem, zijn pechreeks van vorig jaar ging onverminderd voort: na slechts twee ronden kwam hij aan de sleepkabel de pits in. Een vastgeslagen differentieel zorgde voor een gebroken steekas, waarbij hij nog geluk had dat er in de snelle Luyendijk-bocht geen wiel afliep.
Richards Evans had het intussen aan de stok met de Dirk Waaijenberg en Frits Campagne in hun Ford Falcons, terwijl even verderop de Zweed Lars Bondesson in zijn Lotus Elan in gevecht was met Jac Meeuwissen in de Austin Healey. Niet veel later was hij er voorbij toen Meeuwissen zijn auto stilzette met een kapotte koppakking. Daarmee was de hele LB Racing equipe uitgeschakeld.
Roger Ebdon reed dit weekend niet in een oranje maar in een crèmekleurige Mini. Daarop stond ook de naam van Desire Wilson, de ex-F1 pilote die in het verleden de nodige races op Zandvoort heeft gewonnen. Helaas was zij er niet bij, Roger reed solo. Hij had het naar zijn zin op de gladde baan, maar kon René de Vries net niet bijhalen. Verderop in de kleine klasse had Frank Romo intussen de snelheid gevonden en streed met Mini-collega Patrick van Thiel.
Na drie ronden werd het qua banden alweer minder voor de Ford Falcon-rijders en Bijleveld was de eerste die daar last van kreeg. Hij moest Gross voorbij laten en kwam onder vuur te liggen van Adriaans die op zijn beurt Stevens in zijn kielzog had. In de zesde ronde wist Adriaans erlangs te komen, maar Bijleveld pakte hem weer terug, terwijl Stevens even wijselijk afwachtte. Een ronde later was Adriaans er definitief voorbij. Huib Mars (Austin Healey) was de locomotief van een treintje met de Porsches van Chris Mulder en Theo van Gammeren. Van Gammeren had het in de kwalificatie rustig aan gedaan vanwege een nieuwe motor, maar nu werd er weer voluit getrapt. Mulder liet zich de kaas echter niet van het brood eten.
Inmiddels was Hart de eerste achterblijvers aan het lappen en lag hij 15 seconden voor op Caresani, die op zijn beurt 15 seconden had op Schlüchter. Gross zag Adriaans langzaam groter worden in zijn spiegel, terwijl Bijleveld Stevens juist niet in zijn spiegel kon zien, want die zat namelijk op zijn bumper. Frank Romo had het naar zijn zin, hij had de beide Lotus Cortinas van Gerrit Jan van Leenen en Alex Korle te pakken genomen. Bert du Toy van Hees was in gevecht met Erwin van Lieshout in de grijze Porsche 911, waardoor Edwin Dijkman (MGB) en Bob Stevens (Triumph TR4) konden aanhaken.
De race raakte nu in zijn eindfase en Bijleveld’s banden waren op, maar ook die van Gross, die strak had geprobeerd te rijden, verloren hun grip. Adriaans ging aan de groene Falcon van de Duitser voorbij en Stevens passeerde Bijleveld.
Na 13 ronden was het David Hart die als winnaar werd afgevlagd, met een straatlengte voorsprong op Caresani en twee straatlengten op Schlüchter. Adriaans werd vierde voor Stevens, die Gross had ingepakt. De rondetijden van Gross waren compleet gekelderd en Bijleveld reed het gat dicht, letterlijk en figuurlijk. Zijn inhaalmanoeuvre ging niet helemaal volgens het boekje en er kwamen twee gehavende Falcons over de finish, Bijleveld voorop. Waaijenberg en Campagne completeerden de Falcon-optocht. Bondesson werd tiende, na contact met Leo Landman’s Lotus Cortina. Landman ging daarna van het gas, hij gaf de voorkeur aan winst in CT08 boven een plek in de top-10. Richard Evans won GTS11, voor Mulder en van Gammeren. Bert du Toy van Hees won in de kleine GT-klasse, voor Michel Lombard met de Alpine. Bij de kleine toerwagens was de winst voor René de Vries, voor Ebdon, Klaas Span en Bert Mets. Jasper Izaks had zijn Abarth met problemen in de pits moeten zetten en Frank Romo kwam met een erg ongezond klinkende Mini over de streep, maar hij won het nog net van vanThiel.
Race 2: Caresani profiteert
Bij een rollende start komt de trekkracht van een V8 goed van pas en het was dan ook David Hart die als leider de Tarzanbocht inging. Ook Jaap van de Ende en Dirk Waaijenberg hadden een snelle start met hun Falcons, Norbert Gross zat daarentegen te slapen. Bij René de Vries verliep de start nog minder voorspoedig en het was Roger Ebdon die meteen een flinke voorsprong inde Mini/Abarth-klasse pakte, met Bert du Toy van Hees, Huib Mars en Erwin van Lieshout als veilige buffer ertussen.
Hans Hugenholtz was achteraan gestart en het was duidelijk dat de Shelby GT350 met een ouderwetse ontsteking en een gemotiveerde bestuurder behoorlijk hard liep, want na twee ronden bereikte hij de top-10. Gross was inmiddels Waaijenberg gepasseerd en Jos Stevens zat met zijn Lotus Elan in de sandwich tussen de groene Falcon en het oranje exemplaar van Jaap van der Ende.
Bij de Porsche 911’s was Theo van Gammeren Chris Mulder te snel afgeweest. Hij ging de strijd aan met Leo Landman in de Lotus Cortina, in een poging de snelle Marcos van Evans te achterhalen. Dat laatste kostte hem uiteindelijk weinig moeite, want de ronde erop was er contact tussen de Marcos en de Lotus van Bondesson, waarbij Evans een het kortste eind trok en zijn race in een sterk gereduceerd tempo moest voortzetten.
Vooraan was Hart weer aan een voorsprong aan het bouwen, terwijl Schlüchter trapte voor wat hij waard was en er min of meer in slaagde om de aansluiting met Caresani te behouden. Adriaans was los van het drietal van de Ende-Gross-Stevens, waarbij Stevens de beide kemphanen maar even liet begaan. Daarachter kwam Hugenholtz al opzetten. Elders in het veld werd er stevig geknokt in een hele groep onder leiding van Ebdon, voor Mars, van Lieshout, Du Toy van Hees, Michel Oprey (Shelby Mustang), Bob Stevens, de Vries en Dijkman.
In ronde vier was Gross voorbij van de Ende en Hugenholtz langs Jos Stevens. Ebdon met zijn kleine Mini moest zijn meerdere erkennen in de Healey van Mars en de Porsche van Van Lieshout, terwijl Bob Stevens en Michel Oprey voorbij gingen aan Bert du Toy van Hees. De andere Bert, Bert Mets in zijn groene Mini Cooper, streed ondertussen met Michel Lombard in de Alpine.
Vooraan leek de race erg op die van de dag ervoor, totdat Hart in de zesde een vlag getoond kreeg voor een te hoge geluidproductie. Hij minderde snelheid ter hoogte van het meetpunt, maar kwam niet naar de pits. Zodoende kon de wedstrijdleiding niets anders doen dan na drie meatballs de zwarte vlag tevoorschijn halen en hem diskwalificeren. Hugenholtz was intussen de beide Falcons voorbij en Van der Ende had iets moeten lossen van Gross, wat het signaal was voor Jos Stevens om de aanval in te zetten. In het middenveld was Huib Mars aan het oprukken, terwijl Roger Ebdon juist wat terugzakte en gepasseerd werd door Du Toy van Hees. René de Vries zag zijn kans en ging Bob Stevens voorbij, zodat alleen de MGB van Dijkman hem nog scheidde van klasseleider Ebdon. Leuke strijd was er ook tussen Alex Korle in de Lotus Cortina en Klaas Span in de Morris Cooper.
De geluidmeter draaide overuren want nu kreeg ook Oprey een meatball getoond, alleen kwam hij wel binnen. Ook Frans van Maarschalkerwaart zocht de pits op met zijn Shelby Mustang. De resterende Shelby’s wisselden ondertussen op de baan van plaats, want Hugenholtz ging probleemloos voorbij aan Adriaans.
Op driekwart van de race was Jos Stevens nu ook Norbert Gross voorbij, maar de tijd was te kort om nog Naar Armand Adriaans toe te rijden. Bob Stevens in de TR4 wisselde intussen stuivertje met Edwin Dijkman in de MGB, terwijl ook het duo Ebdon-de Vries zich in deze contreien ophield, vechtend om de winst in CT06/07. Nu hij eindelijk de aansluiting had, was René de Vries extra gemotiveerd om de winst te pakken, maar het liep mis toen hij bij het aanremmen van de S-bocht in de grindbak terecht kwam. De oude vos Ebdon zag het in zijn spiegeltje ongetwijfeld geamuseerd aan. Bij post 15 hadden ze het er maar druk mee, want daar parkeerde ook Gerrit Jan van Leenen zijn Lotus Cortina met een afgelopen v-snaar.
Na 25 minuten en 18 seconden was het Roman Caresani in de Porsche 904/6 die als winnaar werd afgevlagd. De snaarstrak rijdende Schlüchter had de achterstand weten te beperken tot 6,9 seconden. Hans Hugenholtz mocht de derde podiumplek beklimmen. Armand Adriaans werd vierde, maar was wel de man die de beste zaken deed in de stand om het kampioenschap. In elk geval tot de Historische Assen Trofee in juli mag hij zich de leider in het NK noemen! Jos Stevens finishte op plek vijf, voor de Falcon-trein bestaande uit Norbert Gross, Jaap van de Ende, Dirk Waaijenberg (die v.d. Ende aan de finish tot op 0,8 seconde genaderd was) en regerend kampioen Frits Campagne. Bondesson en Landman maakten de top-10 vol. GTS11 was een Porsche feestje met als winnaar Theo van Gammeren, voor Mulder en Van Lieshout, terwijl Bert du Toy van Hees opnieuw maximaal scoorde bij de kleine GT’s, voor Lombard en Alexandra Auer. Bij de Mini’s won Ebdon, de Vries was tweede en Bert Mets was zeer tevreden met zijn derde plaats na een probleemloze race.

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

Over 50.000 spectators witnessed two thrilling Dutch pre-’66 championship races at the Zandvoort Historic Grand Prix. With 57 cars on track, there was plenty of action in the NK HTGT powered by Visser Contactlenzen.
In saturday’s race, the Corvettes made the headlines. It was Alexander van der Lof who had the best start in the Bizzarrini, but Michiel Campagne soon passed him in the powerful Corvette Grand Sport. Van der Lof then had his hands full holding off polesitter Nicky Pastorelli in the Ferrari 250GT, allowing Campagne to take a relatively easy win. Most impressive performance was by Roeland Voerman, driving the other Corvette. Having started as first reserve in 58th place, Voerman managed to move up to eighth in just thirteen laps. As is customary, the saloon car section was dominated by Norbert Gross in the Ford Falcon. The Mini Cooper-class saw another great battle, Rob Rappange pipping René de Vries at the flag by just 0.03 of a second.
The start of Sunday’s race was fraught, with three Falcons contesting the same piece of tarmac. One clobbered the guardrail, causing a short intervention by the Safety Car. Yelmer Buurman, at the wheel of the Van der Lof-Bizzarrini took the lead, with Pastorelli putting him under pressure. Successfully so, as Buurman ran wide in the fast Scheivlak corner allowing the Ferrari through. Michiel Campagne’s Corvette Grand Sport wasn’t running properly at first, leaving him unable to compete with the two young guns. The big touring car class saw a number of flag-ignoring incident, resulting in time penalties. This handed maximum points to Dirk Waaijenberg. Jonathan Lewis drove a hard race to win the small touring car class. Alexander Schlüchter remains at the head of the championship table, having scored two solid seconds in class. Waaijenberg is second in the standings, ahead of De Vries/Lewis. NK HTGT powered by Visser Contactlenzen @ HGP 2015
De Historic Grand Prix is, hoe je het ook bekijkt, het hoogtepunt van het seizoen. Op Assen zijn er weliswaar meer toeschouwers, maar die zijn minder historisch geïnteresseerd. Bovendien mogen we op de HGP acteren tussen de top van de internationale historische racerij, en dat is natuurlijk geweldig. Waarbij we overigens gerust kunnen constateren dat het NK HTGT (en de HGP) daar gewoon deel van uitmaken. Geen wonder dus dat iedereen erbij wil zijn. Gastrijders waren vader en dochter van der Lof in de Bizzarrini en de Porsche 911, BMW ontwerper Adrian van Hooydonk in een 1800 TIsa en Charles Köhnen in zijn Porsche 356. Andere opvallende zaken op de inschrijflijst: Cees Lubbers nu in een Ford Falcon (hij kocht de auto van Lars Esselius) en Jasper Izaks in de BMW 1800. Dat maakte dit tevens de eerste race in de historie van het NK HTGT zonder Fiat Abarth-deelname. In de categorie “tijd niet gezien” verwelkomden we Bo Warmenius in de Lotus Cortina, Mathijs Bakker in de Ford Falcon, Graham Wilson in de Lotus Elan, Wulf Goetze in de Austin Healey en last but not least Nicky Pastorelli, die samen met Pieter Boel stond ingeschreven op de Ferrari 250 GT. Al met al een hoop werk voor het secretariaat om alles in goede banen te leiden, Egbert liep al op woensdag door de paddock om met een spuitbus de plaatsen te markeren. Ook de keurmeesters, voor de gelegenheid waren dat Harm van der Laan en Bas Lemmens, verdienen weer een pluim voor hun inzet. En nee, zij waren niet degenen die controleerden op het brandvrije ondergoed (waarmee we niet willen zeggen dat dat onzin is, in tegendeel). Kwalificatie
Met 60 auto’s op de inschrijflijst en 58 beschikbare plekken op de grid was drukte op de baan gegarandeerd. Bovendien blijven het oude auto’s en gaat er dus wel eens wat mis. Dat bleek al in de kwalificatie, die na twee ronden moest worden stilgelegd vanwege een groot oliespoor. Natuurlijk stopt dan de klok, maar met een extra outlap is er nog minder tijd om dat ene vrije rondje te vinden en neemt de druk(te) alleen maar toe. Zo kwam Alexander Schlüchter in zijn jacht op een snelle tijd Stephen Perry tegen. De Lotus Elan en de Ford Falcon hebben vrijwel dezelfde kleur, maar de wedstrijdleider pakte de videobeelden erbij en zette de Elan-rijder drie plaatsen terug, van P6 naar P9. Michiel Campagne had al in de tweede ronde de snelste tijd gezet. In eerste instantie leek het erop dat Rob Rappange een Mini Cooper-wereldtijd van 2:01 had gezet, maar de tijdwaarnemers ontdekten al snel dat er nog een nul achter de 11 op de deur van de Corvette Grand Sport stond. Jaap van der Ende was ook tevreden over zijn tijd voordat de rode vlag erin kwam en liet de Falcon verder in de pits staan. Toen het licht weer op groen sprong, was het dringen in de pitstraat om weer de baan op te komen, niet geholpen door het feit dat Mathijs Bakker’s Falcon aangeduwd moest worden, maar wel in de fast lane stond. Alexander van de Lof gaf het stuur van de Bizzarini over aan Yelmer Buurman, die erin slaagde 15/100 van Michiel Campagne’s tijd af te rijden, maar het was Nicky Pastorelli die met 1:58,3 maar liefst drie seconden harder ging en de Ferrari op de pole zette. Norbert Gross’ zette een ongehoord snelle 2:03,5 met de Falcon, vierde overall en als altijd de te kloppen toerwagen. Daarachter was het de strak rijdende Roeland Voerman die de GTS12-Corvette naar de vijfde tijd reed Helaas had hij daar niet veel aan, want als reserverijder zou hij achteraan moeten starten. De top-10 werd volgemaakt door Rob Bergmans in de ISO Rivolta, Georg Nolte in de Ford GT40, Graham Wilson in de Lotus Elan, Jaap van de Ende en Michiel Smits. Hij was de snelste van de Shelby Mustangs, op slechts 5/1000 voor Frans van Maarschalkerwaart. Bij de Mini’s was het duo René de Vries/Jonathan Lewis het snelste, voor Rob Rappange en Bert Mets. Cees Lubbers had last van een aanlopend achterwiel en verzorgde een spectaculaire spin in de Tarzanbocht. Bij de familie Span draaide de Mini van Klaas overuren, want hij werd ook in het GTTC ingezet. Het wilde in de kwalificatie niet zo vlotten en daarom werd besloten tot een motorwissel. Concullega Roger Ebdon stelde hiervoor zijn reserve-krachtbron ter beschikking. In CT08 was Warmenius de baas, op slechts 0,6 seconde gevolgd door Gerrit Jan van Leenen. In CT09 werd er dit weekend om serieuze punten gestreden en was Jasper Izaks de snelste man, ondanks dat er nog wel wat aan de BMW gewerkt moest worden, voor van Hooydonk en Alexandra Auer in de Volvo Amazon. Bij de kleine GT’s gaf Michel Lombard in de Alpine A110 het nakijken aan Bert du Toy van Hees in de Lotus Elite en in GTS11 was Nico Zonneveld in de Morgan +4 ruim 2 seconden sneller dan de concurrentie. Een nieuw record werd gezet door Mark Dols, die zijn derde aandrijfas van het jaar brak.
Race 1
Op het meer dan beschaafde tijdstip van 14:20 op de zaterdagmiddag is het zover: racetime! De vooropstelling staat bommetje vol. Helemaal achteraan vinden we Frits Campagne, die tijdens de kwalificatie niet in actie is gekomen met zijn Ford Falcon, en eerste reserve Roeland Voerman. In de pitstraat wacht Egbert Kolvoort op een mogelijke uitvaller, waarna hij achteraan zal mogen starten met zijn MGB.
Het positioneren op de startgrid verloopt relatief netjes, maar met zo’n groot veld duurt het toch lang voordat de lichten aan en uiteindelijk uit gaan. Het is Alexander van der Lof die als eerste de Tarzanbocht induikt, gevolgd door Michiel Campagne, terwijl polesitter Pastorelli na een tamme start als derde aansluit. Bergmans is snel weg, evenals Mathijs Bakker, die Gross in het vizier heeft. Achterop het circuit is het Michiel Campagne in de bulderende Corvette Grand Sport die de leiding overneemt. Van der Lof krijgt het nu aan de stok met Nicky Pastorelli in de Ferrari 250GT. In GTS11 rijdt Nico Zonneveld nog voorop, maar Richard Evans in de Marcos zit al pal achter hem en ook Michael Koel in de Porsche 911 heeft aansluiting, zij het dat daartussen nog Bob Stevens met de Lotus Elan zit. Bij de Mini’s heeft René de Vries de leiding, voor Bert Mets en Roger Ebdon, terwijl Rob Rappange terrein heeft verloren. De eerste uitvaller is al na 1 ronde een feit: Charles Köhnen zet zijn Porsche 356 in de pits met een kapotte bobine. Dat is niet meteen te herstellen en dus mag Egbert Kolvoort worden losgelaten.
Bij de tweede doorkomst heeft Campagne wat lucht en Van der Lof nog steeds zijn handen vol om de Ferrari voor te blijven. Daarna komt Bergmans. Schlüchter bezet met zijn kleine Lotus Elan plaats vijf, voor Gross, Michiel Smits en Mathijs Bakker. Jos Stevens is Graham Wilson voorbij en Roeland Voerman maakte grote stappen door het veld met de gele Corvette, hij zit al in de top-20. Frits Campagne is op weg naar voren in CT10. Thomas Augustin in de Mustang heeft hij al te pakken en nu is de beurt aan rookie Cees Lubbers. Cees is echter gewend om met BMW’s te racen en vindt dat hij minstens zo laat kan remmen als Frits. De deur gaat een stukje dicht en de twee Falcons duiken naast elkaar de Tarzan in, waarna Frits bijna spint en zijn aanval moet opgeven. Bert Mets heeft de leiding genomen bij de Mini’s, maar De Vries zit er kort op. Verderop is een toerwagenstrijd gaande tussen Timo Span in de Mini, Gerrit Jan van Leenen in de Lotus Cortina en Thomas Augustin in de Ford Mustang.
Ronde 3 en Pastorelli is langs Van der Lof. Hij begint direct rondetijden rond de 2 minuten te rijden om het gat naar de leider te dichten. Achterin de top-10 leidt Frans van Maarschalkerwaart een groepje dat verder bestaat uit Georg Nolte in GT40, Lotus Ean rijders Jos Stevens en Graham Wilson plus de Ford Falcon met Dirk Waaijenberg. Dan volgt Richard Evans, die de leiding in GTS11 heeft overgenomen van Nico Zonneveld. De tweede uitvaller dient zich intussen ook aan en het is wederom een Porsche: Patrick Koel moet de pits opzoeken met de 904/6. Frits Campagne heeft zijn aanval nu beter voorbereid en deze keer kan Cees Lubbers geen weerstand bieden aan zijn uitremactie. Deze heren bevinden zich overigens in een gigantische kluwen van strijdende auto’s met onder meer Lars Bondesson (Lotus Elan), Roel Korsten (Ford Mustang), “Scartie” (Lotus Elan), Jip van Putten (Shelby Mustang), Jasper Izaks (BMW 1800), Wulf Goetze (Healey 3000), Rhea Sautter (deze keer in de Jaguar E-type), het Mini-trio René de Vries, Bert Mets en Rob Rappange en het MGB-duo Mark Dols en Edwin Dijkman. Verderop leidt van Leenen nu Augustin en Span.
Michiel Smits neemt de vierde plaats over van Bergmans die nu onder vuur komt te liggen van Gross. Daarachter is het Mathijs Bakker, voor Schlüchter en verderop Van Maarschalkerwaart in gevecht met Nolte, Waaijenberg en Jos Stevens. Frits Campagne heeft er weer één te pakken, Roel Korsten in de Mustang. René de Vries leidt CT07 nu voor Rappange, met daarachter een sliert in de volgorde Dols, Mets, Dijkman, Goetze, Ebdon, Huib Mars (Healey 3000), Shirley van de Lof (Porsche 911), Michel Lombard en tenslotte Christoff Forell in de Triumph TR4. Van Leenen rijdt nu voor Timo Span die weer langs Augustin is gegaan.
Een bepalende gebeurtenis in de race is het stilvallen van “Scartie”. Hij parkeert zijn Elan links op het asfalt net na Bocht 10. Op zich een veilige plek, maar wel reden om de gele vlag uit te hangen en die wordt niet door iedereen gezien. Michiel Campagne gaat keurig van het gas en dat geeft Pastorelli de kans om aan te sluiten. In de S-bocht (tegenwoordig Hans Ernst bocht geheten) weet Campagne hem net voor te blijven en ook in het drukke verkeer op het rechte stuk houdt hij de leiding. Bergmans moet Gross laten gaan en is druk om Bakker voor te blijven. Nolte rijdt voor Jaap van der Ende en Graham Wilson en Bob Stevens is in de slag met regerend kampioen Armand Adriaans in de Mustang. Nico Zonneveld baalt, hij moet naar de pits met een oud Morgan-probleem dat weer de kop opsteekt, een oververhitte motor.
Campagne heeft nu weer wat lucht voor Pastorelli. Ondertussen hangt op start-finish de meatball uit met het nummer 18 erbij. De baancommisarissen hebben gerapporteerd dat de Mustang van Roel Korsten olielekkage vertoont. Nolte rijdt voor Schlüchter, van der Ende en Wilson, maar Schlüchter valt terug nadat hij de onnavolgbare Nolte probeert uit te remmen. Rappange leidt nu CT07 voor De Vries, maar even later is het alweer andersom. De meatball-kwestie lost zichzelf op, want het differentieel van de Mustang raakt leeg en Roel Korsten parkeert op de Hunserug in het gras.
De wedstrijdleider staat nu klaar met de opgerolde vlag, de klok nadert de 25 minuten en de laatste ronde staat eraan te komen. Pastorelli doet een laatste verwoede poging om het gat dicht te rijden. Nolte is gespind, Schlüchter rijdt nu voor Wilson en Waaijenberg, terwijl Bob Stevens langs Armand Adriaans en Frans van Maarschalkerwaart is gegaan. In de laatste ronde heeft Pastorelli de aansluiting en in de Hans Ernst bocht prikt hij hem er bijna naast, maar Campagne houdt het gat dicht. Bij het uitaccelereren heeft de Ferrari meer tractie en komt naast de Corvette, terwijl het strijdende duo ook nog een paar Shelby’s op een ronde moet zetten. Campagne dendert uiteindelijk met 0,116 seconde voorsprong over de streep. Van der Lof is derde, voor Smits, toerwagenwinnaar Gross, Bergmans en Bakker. Voerman heeft een sterke inhaalrace gereden in de Corvette, hij is van plaats 58 opgerukt naar plaats 8. Van der Ende wordt negende en Waaijenberg maakt de top-10 vol. Bob Stevens heeft in de laatste ronde in een briljante manoeuvre buitenom in de Hans Ernst bocht de strijdende Schlüchter en Wilson verschalkt en komt als eerste Lotus Elan over de finish. GTS11 is voor Evans, de Marcos is voor de verandering heel gebleven, voor het Porsche-trio Michael Koel, Theo van Gammeren en Erwin van Lieshout. Bij de kleine GT’s is Michel Lombard ongenaakbaar. CT09 strijd wordt overtuigend gewonnen door Jasper Izaks en CT08 minstens zo overtuigend door Bo Warmenius. En dan de Mini’s, de dekselse Rappange doet het weer, hij heeft op de streep 0,03 seconde voorsprong op René de Vries. Daarmee is het echter niet gedaan, want zodra de laatste auto is afgevlagd, worden de videobeelden en het brandvrije ondergoed gecontroleerd! Nicky Pastorelli en Bob Stevens blijken tijdens het “Scartie”-incident te hebben ingehaald onder geel en worden bestraft met 20 seconden. Pastorelli zakt zodoende van P2 naar P3, maar behoudt de winst in GTS12. Voor Bob Stevens komt de straf harder aan: keldert van P11 naar P19 en is ineens nog maar vierde in de klasse, achter Wilson, Schlüchter en zijn vader Jos, de man die hij onder geel had ingehaald. Georg Nolte en Maarten Fokke blijken niet de juiste lingerie te dragen, en ook daarvoor worden straffen van 20 seconden opgelegd!
Race 2
Ook op zondag is het weer druk op de vooropstelling. Het lijkt erop dat alle kneuzen weer gerepareerd zijn. De Porsche 356 is er weer klaar voor. Gezien de niet bepaald smaakvolle reclame voor Porsche onderdelen waar de hele auto mee vol is geplakt, mag je verwachten dat er een verse bobine klaarlag. De Porsche 904 staat weer klaar voor Patrick Koel, evenals de Elan van “Scartie”, de Mustang van Roel Korsten en de Morgan +4 van Nico Zonneveld. Ook eerste reserve Roeland Voerman is er weer, klaar om zijn inhaalrace van de dag ervoor te herhalen. Egbert Kolvoort loopt dan ook in zijn gewone kloffie over de vooropstelling, ervan overtuigd dat er geen startplaats voor zal zijn. Pas na enige overreding trekt hij alsnog zijn pak aan, en terecht want Roger Ebdon krijgt een probleem met zijn Mini Cooper en maakt vlak voor het veld de baan opgaat rechtsomkeert. Vanuit de pits mag Egbert dus achter aan de opwarmronde sluiten en deze keer de volledige race rijden.
Bij het oprijden loopt de Corvette Grand Sport al niet lekker en bij de start komt Michiel Campagne slecht weg. Het is Yelmer Buurman in de Bizzarrini die de kop pakt, en ook Nicky Pastorelli en Michiel Smits zijn goed weg. Martin Bijeveld weet dat de start het moment is om Gross aan te pakken en speert naar voren. Mathijs Bakker heeft hetzelfde idee en stuurt van links naar rechts, maar daar arriveert intussen de oranje Falcon. Beide houden het gas erop, maar het past niet. Het is Bakker die aan het kortste eind trekt, achterstevoren gaat en de vangrail toucheert. Gelukkig weten de 50 achteropkomende coureurs het hoofd koel te houden en loopt er verder niemand schade op. Uiteraard zet de wedstrijdleiding de Safety Car in, maar de rommel is snel opgeruimd en het veld wordt na één ronde alweer losgelaten. Ook nu zijn er weer twee Falcon-coureurs die te graag willen, Norbert Gross en Stephen Perry halen voor de streep in en krijgen een bonus van 20 seconden.
Buurman leidt, voor Pastorelli, Smits, Campagne, Bergmans en het Falcon-trio Gross-Waaijenberg-Bijleveld. Dan volgen van Maarschalkerwaart en Adriaans, terwijl Schlüchter en Wilson weer vechten om de leiding in GTS10, want vader en zoon Stevens hebben hun gebruikelijke slechte start gemaakt en zijn in gevecht met Lars Bondesson. In GTS11 leidt Richard Evans, maar de Marcos begint alweer onheilspellend te roken. Bij de Mini’s is het Jonathan Lewis die een buffer van enkele auto’s heeft op Rob Rappange. Bert du Toy van Hees heeft dankzij een goede start de leiding bij de kleine GT’s in handen. De Volvo Amazon wordt nu bestuurd door Thomas Ardelt en die heeft haast, hij is Adrian van Hooydonk en Gerrit Jan van Leenen al voorbij.
Pastorelli rijdt afwachtend, hij houdt de druk erop maar doet nog geen pogingen tot inhalen, in dit vroege stadium kijkt hij nog even de kat uit de boom. De Corvette Grand Sport begint nu weer beter te lopen en Campagne gaat voorbij aan Smits. Schlüchter’s motor begint juist minder te lopen en hij heeft Wilson voorbij moeten laten. In het middenveld is het druk met het Ford-zestal Maarten Fokke, Frits Campagne, Max Boodie, Georg Nolte, Marcel van Laarhoven en Michel Opreij, aangevuld met Michael Koel en Bob Stevens. Jos Stevens heeft nu ook het gaspedaal gevonden en begint op te rukken. Met Harmen van Putten gaat het minder voorspoedig, hij maakt alweer zijn tweede pitstop met de Shelby Mustang. Maar hij kan tenminste weer verder, iets wat niet geldt voor Roeland Voerman, Stephen Perry en ook Maarten Fokke, die alle drie moeten opgeven met een technisch defect.
Pastorelli’s aanpakt werp vruchten af, Buurman heeft een momentje in het Scheivlak, gaat wijd en terwijl de Bizzarrini naast de baan rijdt, kan de Ferrari erlangs glippen. De rest van de top-10 is stabiel, hoewel Wilson wel aandringt bij Adriaans. De grote strijd vindt nog immer plaats in het middenveld, waar Jos Stevens nu is aangehaakt bij Bob, totdat die erin slaagt de Mustang van Boodie te passeren. De Morgan van Zonneveld loopt weer goed, hij is inmiddels bezig de MGB’s en de Triumph te passeren en zal spoedig het territorium der Porsches betreden. Dat wordt beheerst door Michael Koel, voor het strijdende duo Van Lieshout-Van Gammeren, terwijl Shirley van der Lof, die onlangs moeder is geworden, wat scherpte lijkt te missen. Ook Egbert Kolvoort is lekker bezig, hij is al een man of 6 voorbij, waaronder aartsrivaal Gerrit Jan van Leenen, die weer in gevecht is met Timo Span.
Van Maarschalkerwaart wordt nu bedreigd door Wilson, terwijl Bob en Jos Stevens naast elkaar de Hunserug op gaan. Herinneringen uit de jaren ’60 herleven als we Bo Warmenius in de Lotus Cortina zien strijden met Jasper Izaks in de BMW 1800. Bondesson is in de slag met Lubbers en Goetze. Daarachter volgt een peloton aangevoerd door Van Lieshout, die wordt achtervolgd door Dols, van Gammeren, Sautter, Lewis, Dijkman en de oprukkende Korsten. Dan komt Zonneveld, die voorbij is gegaan aan Rappange Ook Van Leenen en Van Hooydonk voeren een Cortina-BMW show op, met dit verschil dat er ook een Mini Cooper (van Timo Span) bij is.
Met nog enkele ronden te gaan is het Frits Campagne die in de aanval gaat bij Schlüchter en Adriaans. Evans’ Marcos is opgehouden met roken en ligt weer op koers voor een klasse-overwinning. Hij heeft Marcel van Laarhoven als veilige buffer naar Michael Koel, die sowieso al zijn handen vol heeft aan Bas Jansen in de Big Healey. Michel Lombard trapt voor wat hij waard is in de Alpine, maar hij zal eerst Christoff Forell, Shirley van der Lof en Bert Mets voorbij moeten, wil hij de leiding in de klasse afpakken van Bert du Toy van Hees.
Aan de finish is het Pastrorelli die bijna zes seconden voorligt op Buurman en dus het Tudor horloge in ontvangst mag gaan nemen. Daarna volgen Campagne, Smits en Bergmans. Gross en Bijleveld komen als eerste toerwagens over de streep, maar krijgen 30 en 20 seconden straf, waardoor Waaijenberg doorschuift maximale punten scoort in CT10. Graham Wilson, Georg Nolte en Frans van Maarschalkerwaart completeren de top-10. In GTS11 wint Evans, Voor Koel en Zonneveld en de kleine klasse is voor Du Toy van Hees. De Mini-eer is voor Lewis, op 6 seconden voor Rappange. Warmenius wint opnieuw de 1600-toerwagenklasse, terwijl Jasper Izaks opnieuw maximaal scoort in de BMW. Niet onvermeld mag blijven dat Ardelt tweede wordt en zijn Volvo daarmee voor de fabrieks-BMW positioneert! Na de vangst van zaterdag wordt er in de TC-loods opnieuw een lingerie-party gehouden en deze keer vallen de heren Smits, Koel (P.), Dijkman en Kargus in de prijzen. Op naar de Nürburgring, waar het vast koud is en iedereen dus braaf zijn lange (brandvrije) onderbroek zal aantrekken.
In de stand om de titel is het nog steeds Alexander Schlüchter die leidt, met twee tweede plaatsen deed hij goede zaken. Dirk Waaijenberg staat nu tweede dankzij een vierde en een eerste plaats, en het duo Lewis/De Vries is derde. Hun tweede en eerste plaats leverden door een wat minder bezette klasse net wat minder punten op. Het zit allemaal nog dicht op elkaar en er is in de laatste twee races nog van alles mogelijk.