Finale du saison at Dijon

(voor Nederlands helemaal naar beneden scrollen)

Qualifying

It had been a couple of years since the NK HTGT had visited Dijon. This autumn the Dutch were back in force with the YTCC and Dutch MG Competitions also making the trek to the Bourgogne region. With its fast, undulating corners the former Grand Prix track is popular with drivers and spectators alike, although the main straight is fairly long, favouring the bigger cars. The programme was interesting with single seater action courtesy of the Historic Grand Prix Car Association and Lurani Trophy as well as a number of races for GT’s and prototypes up to 1980. Plenty of action both on and off the track in a nice ambiance, cool cars and competitors from all over Europe kept everyone happy. The circuit management had been busy as well, there was a nice new office building full of attentive young ladies and state-of-the-art timekeeping with live timing and online results.
The entry list for the NK HTGT powered by Gamma had quite a number of no-shows, but with the help of some interesting guest drivers we still had a quality field. Carlo Hamilton has been racing his Ford Falcon Sprint in theBelgian Historic Cup as well as the NK GTTC, but as a 1965 car the NK HTGT is its natural habitat so he fitted straight in. Michel Reitz is a local man who has run in the NK before and is very fast in his Austin Healey 3000. From Belgium we had Philippe Lambiliotte in a Lotus Elan as well as the Mustang of Dumoulin and van Riet, plus another Healey with our German friend Christian Graf von Wedel. And then there was the Rettenmaier family, a well-known name in historic racing. They had entered an Alfa GTA and a BMW1800 for the youngest generation, Klara, Rebecca and Jacob.
There was no free practice, it was straight in with qualifying at 2 pm on Friday. With just a 25 minute session first timers had quite a bit to do, learning the track and then setting a time. Fastest of the bunch was of course Michiel Campagne in the most powerful car of the field, the Grand Sport Corvette, in 1:36.6. Robert Hamilton was motivated to do well, still having a good chance to take the title, posting a 1:38,9 in his Marcos which was good for second initially. However this time was bettered a couple of minutes later by Bob Stevens in the Lotus Elan and as the session drew to a close it was Tom Kuiper in the Corvette Fuelie who went faster still and propelled himself onto the first row with a 1:38.5. Jos Stevens qualified fifth in his Elan, just ahead of Rhea Sautter, the Jag E-type going well. The Bijleveld/v.d. Ende Falcon was next up, fastest of the big touring cars with Carlo Hamilton next in eighth, clearly enjoying throwing his Falcon around on the mandatory Dunlops. Next up was Mark Dols in the second of the Marcoses, with Reitz in the Austin-Healey rounding out the top-10. Championship contender Norbert Gross was only 12th in his Ford falcon, the car not running well due to a mysterious problem. In CT07, the Mini Cooper class, René de Vries was on top, his 1:44,3 a full 1,3 seconds quicker than next man Rob Rappange. Languishing near the bottom of the timesheets was Edwin Dijkman. Unable to change gear in his MGB, he decided to retire from the meeting.
With the grid decided, let’s take a look at the championship situation. In order to do well in the NK HTGT points, three things are important. The first is to finish all the races, as there are no scratch results. The second is to compete in a well contested class, as every competitor that starts the race in your class gives you 0,2 bonus points. The third is of course to do well and preferably win your class. It 2016 the best supported classes were CT10 and GTS11, so the champion would most likely come from one of these. And so it proved, with Robert Hamilton of Silvertonhill scoring four out of four in the first points scoring races he was leading until the Historic GP at Zandvoort. There, he had a difficult weekend and it was Norbert Gross who scored two wins in CT10 and jumped into the lead with 69,4 points to Hamiltons 61,4. This meant that, barring any non-finishes, one of these two would take the title, with Gross having the best chance. Hamilton had a clear mission: to win his class twice. Gross needed to finish higher than fourth in his class. Normally not a problem for the man in the green Falcon, except the car wasn’t running right and the problem couldn’t be located. So we were in for an interesting couple of races.
Race 1
As the field congregated on the pre-grid, it was not just Dijkman but also Paul Lejeune in the Triumph TR4 who failed to appear. This meant two less competitors in GTS11, robbing Hamilton of 0,4 points. Not that he was thinking about that, focusing instead on winning his class and staying out of trouble. This he did, coming away cleanly in third. Kuiper had taken the lead form Michiel Campagne, who poked his nose inside the silver Corvette in the Bretelle and got ahead on the exit. Behind Hamilton, Jos Stevens had taken fourth ahead of his son Bob and Martin Bijleveld in the Falcon. In CT07, René de Vries had one of his bad starts and had fallen behind both Rob Rappange and Roger Ebdon, with Bert Mets also passing him shortly afterwards. At start-finish, Kuiper was back ahead of M. Campagne, then it was Robert Hamilton followed by father and son Stevens, Bijleveld and then Dols in the Marcos ahead of Carlo Hamilton (who by the way is unrelated to his namesake Robert). Richard Evans had moved up to 9th in his Marcos while Gross was going steady in 10th, ahead of a good battle for second in GTS12 which was led by Frans van Maarschalkerwaart in his Shelby Mustang, ahead of Sautter in her E-type and the Healeys of Reitz and von Wedel. At the back of the field, Rebecca Rettenmaier in the Alfa was holding off her sister Klara.
Michiel Campagne and Tom Kuiper were entertaining the crowds and themselves with constant place-swappingand synchronized drifting. Hamilton in his Marcos looked to be safe in third, the only one making any real progress was Evans who was now right behind Dols, having passed Hamilton’s Falcon. The two Healeys were having a good scrap, powering through the Bretelle side-by-side, while René de Vries had found some sort of pace and was trying to re-take Bert Mets for third in class.
Things were moving now, Kuiper and Campagne still ahead of Hamilton, but Stevens jr. was now in fourth, while Evans had taken Bijleveld, Dols and Stevens senior. Behind them there was a group with Sautter, Hamilton C., Gross and Van Maarschalkerwaart, Reitz having retired. Roger Ebdon was trying to reach Rob Rappange, their Minis being on the same sort of pace, but it was difficult to close the gap. Georg Nolte interfered in this battle. While Nolte moving up through the field in the Bizzarini, Ebdon was looking for a tow. This didn’t work out as Nolte had no clue were the Mini was as they braked for the Bretelle and closed the door. Ebdon decided to avoid hitting the frail Italian coachwork and instead had a mighty spin, being quite lucky as it could have easily become a roll. The downside was that Rappange had got away.
The battle for sixth was still going, Bijleveld now also part of the action as both he and Carlo Hamilton were doing a lot of sideways motoring in their Falcons, allowing Sautter and Dols to stay in contention. A hairy moment ensued while lapping the Rettenmaier BMW, Sautter getting stuck behind it while Dols passed on the Left and Carlo Hamilton on the right. Meanwhile, Roel Korsten in the Ford Mustang was reeling in Von Wedel and behind them, Georg Nolte was using the Bizzarini’s top speed to pass Frits Campagne in his Ford Falcon. Then it was Rappange who now had a safe cushion consisting of the Mustangs of Dirk Waaijenberg and Christian Dumoulin plus Erwin van Lieshout’s Porsche 911 to Roger Ebdon. Third in GTS10 was contested by Philippe Lambiliotte and Lars Bondesson in their Lotus Elans, just ahead of an MGB/Mini mix with Niek van Gils, René de Vries, Egbert Kolvoort and Bert Mets.
With the Corvette guys still doing their synchronized ballet act, Robert Hamilton was now being hotly pursued by Bob Stevens, who had speeded up because Evans was now right behind him. Sautter had re-passed Carlo Hamilton and Mark Dols. Bob Stevens nearly went off when Evans managed to pass him and moments later, the blue Marcos had also passed Robert Hamilton’s orange example. Meanwhile, Gross was right behind Carlo Hamilton, looking to take second in class, so the championship looked to be decided in his favour right there and then.
Michiel Campagne was first past the flag after 19 laps, 0,2 of a second ahead of GTS12 winner Tom Kuiper. Evens had set an amazing fastest lap of 1:36,1 to come third, 1,7 seconds ahead of Robert Hamilton, who thus came only second in class. Bob and Jos Stevens were next in their Elans, Bijleveld just pipped Sautter for seventh, happy with a class win. Mark Dols was 9th and Carlo Hamilton tenth with Norbert Gross 11th and third in class, well on his way to the championship. Rappange was the winner in CT07, from Roger Ebdon and René de Vries, while Rebecca Rettenmaier beat her sister Klara fair and square to win the interim touring car class. This was not the final word though, as Evans’ fast lappery prompted the scrutineers to have a look under the Marcos’ bonnet. This was inconclusive and upon being asked to remove the head, he admitted to running an oversize engine. That left no other option but to exclude him from the results, thereby promoting Robert Hamilton to first in class, Dols to second and Porsche-man van Lieshout to third. It also meant the battle for the championship was still on, Gross now on 76,8 points and Hamilton just 4,4 behind on 72,4. That meant the scenario was unchanged: Hamilton needed another win, Gross needed to come third or better in the final race on sunday.
Race 2
When the lights changed for the second race, Bob Stevens was already on his way, slotting his Elan into second. This wasn’t to last long, as not surprisingly he was shown the Drive Through Penalty board. So it was the two Corvette drivers who resumed battle at the front, with Robert Hamilton in third. Mark Dols had a good start and was in fourth for a short while, until repassed by Jos Stevens. Gross’ Falcon appeared to be its old self, powering past Jaap van der Ende and Carlo Hamilton to take the class lead, but it didn’t last long and he soon dropped back to third in class, with Roel Korsten and Frits Campagne ready to take advantage as soon as an opportunity would present itself. Meanwhile Ebdon had had a good start and he and Rappange were actually side-by-side contesting the CT07 lead. Michel Reitz had fixed his Healey and was going great guns, coming from last place he was in 16th after the first lap.
Again it was a good race for the spectators, with the two Corvettes alternating at the front, Jos Stevens and Mark Dols battling for fourth and then a group with Carlo Hamilton, Sautter, van der Ende, van Maarschalkerwaart and Gross, with Reitz and Bob Stevens closing in. Ebdon meanwhile was ahead of Rappange and managed to stay ahead, at least for the time being.
The main action was in the group that battled for sixth, sometimes with scant regard for track limits. Reitz was determined to pass them all, a little too determined as he pushed Rhea Sautter out of the way, causing her retirement. He had passed van Maarschalkerwaart’s Shelby as it ran wide and also took van der Ende, mission accomplished.
Further behind, Frits Campagne was again in close company with Georg Nolte, this time he was determined to stay with the Bizzarini as they had their own “battle of the pensionados”. Waaijenberg was battling with van Lieshout and Rappange had finally outfoxed Ebdon. Next it was Bondesson who with his trusty mechanic had worked through the night (once again) to perform an engine change on his Lotus Elan. Finishing was important to him inorder to secure the GTS10 class championship. Next up was the usual gaggle of René de Vries, Egbert Kolvoort and Bert Mets, until we lost Kolvoort with a broken driveshaft. And finally there were the Rettenmaiers, with young Jacob in the BMW leading his sister Rebecca in the Alfa GTA.
With the race coming into its closing stages, Bob Stevens had passed through the lower ranks of the top-10 with some fast laps, managing to pass Reitz’ Healey for sixth. The big V8’s were sliding about, van der Ende had dropped back, then came back as van Maarschalkerwaart had a big slide. Meanwhile Carlo Hamilton, who had been going more sideways than anyone, was forced to visit the pits – he received a Drive Through for his track limits infringements. This promoted Gross to second in class, meaning his championship was save.
Michiel Campagne again won the race, from Kuiper and Hamilton. Nezt up were Stevens father and son, split by Dols in his Marcos. Reitz was in seventh from CT10 winner van der Ende. Then came van Maarschalkerwaart with new champion Gross in 10th. Carlo Hamilton had changed his sideways style for some quick laps and managed to pass Roel Korsten for 11th. Nolte was ahead of Frits Campagne and Waaijenberg beat van Lieshout. Rappange again won CT07 from Ebdon. De Vries was third in CT07 and happy to be class champion. And Jacob won the Rettenmaier family battle from Rebecca.
All this meant that Norbert Gross is the 2016 FIA Dutch champion in the NK HTGT powered by Gamma. He has amassed 86,1 points to Robert Hamilton of Silvertonhill’s 83,4 so it was really close. The pairing of Martin Bijleveld and Jaap van der Ende took third in the final standings, after two strong class wins at Dijon-Prenois.

Norbert Gross Nederlands Kampioen HTGT 2016
Op het circuit van Dijon-Prenois werd de titelstrijd om het Nederlands kampioenschap voor historische toerwagens en GT’s (gebouwd voor 1966) beslecht. Robert Hamilton moest twee keer zijn klasse winnen in zijn Marcos 1800 om een kans te houden, terwijl Norbert Gross aan een paar derde plaatsen in de CT10 klasse voldoende zou hebben. Toch werd het spannend, want Gross’ Ford Falcon wilde niet lekker lopen, terwijl Hamilton na een paar tegenvallende races op Zandvoort weer de gangmaker in de GTS11 klasse was. Vooraan zorgden Michiel Campagne en Tom Kuiper voor spektakel door met hun Chevrolet Corvettes constant stuivertje te wisselen en dwars de bochten door te driften. Daarachter was het Hamilton die zijn Marcos-concurrenten Mark Dols en Richard Evans ruim voorbleef. Jos en Bob Stevens knokten om de vierde plaats in hun Lotus Elans, terwijl Carlo Hamilton (geen familie) en Martin Bijleveld om de leiding in CT10 vochten. Gross reed daarachter en hield zijn titelaspiraties in leven door Roel Korsten (Ford Mustang) en Frits Campagne (Ford Falcon) voor te blijven. Michiel Campagne won de race nipt voor Tom Kuiper met Robert Hamilton op plaats drie. Norbert Gross werd derde in de CT10 klasse en behield de leiding in de tussenstand, maar Hamilton had nog steeds een goede kans.
Op zondag gingen de twee Corvette rijders verder waar ze de vorige dag gestopt waren. Bob Stevens lag even tweede met zijn kleine Lotus, maar kreeg voor zijn al te enthousiaste start eendrive through penalty. Norbert Gross had een goede start, maar werd al snel weer voorbijgestreefd door mede Ford Falcon piloten Carlo Hamilton en Jaap van der Ende, terwijl Roel Korsten op de loer lag. Robert Hamilton deed wat hij moest doen en lag derde overall en eerste in zijn klasse. Toen Carlo Hamilton een drive through kreeg omdat hij met zijn dwarse stijl wat al te vaak met een paar wielen buiten de baan reed, was het pleit beslecht: Norbert Gross lag nu tweede in CT10 en de titel in het NK HTGT powerd by Gamma kon hem niet meer ontgaan. Michiel Campagne won opnieuw de race, voor Tom Kuiper en Robert Hamilton. Rob Rappange won op Dijon twee keer de kleine klasse in zijn Mini Cooper, voor Roger Ebdon en René de Vries.

Bumper entry for Historic GP

(voor Nederlands helemaal naar beneden scrollen)

Qualifying
As usual there was a bumper entry for Holland’s most important historic event with over 50 cars taking to the track in qualifying. Even though the NK HTGT was the second group to go out, there was already a lot of oil and powder on the track thanks to the historic F1 brigade. However, with 50 cars needing to qualify and a slot of just 20 minutes, going out early and setting a time immediately was a good strategy, oil or no oil. No young hotshoes were entered in any of the leading cars this year, and it was Michiel Campagne who set the pace in the Grand Sport Corvette, posting a 2:02,0. Second place was hotly contested and was alternately held by Graham Wilson and Sander van Gils in Lotus Elans, Tom Kuiper and Roeland Voerman in Corvettes and Hans Hugenholtz in his Cobra until Alex van der Lof made it his in the Bizzarini, posting a 2:02,3. Sander van Gils was third fastest on 2:04,2, but fluctuating oil pressure and the subsequent discovery of metal particles in the lubricant unfortunately meant he would take no further part in the weekend’s proceedings. Hugenholtz ended up fourth in the Cobra, just ahead of Kuiper and Voerman in their Corvettes. Patrick Koel was seventh in the beautiful Porsche 904. The CT10 battlewent between the usual suspects: Martin Bijleveld and Norbert Gross in their Ford Falcons. Bijleveld looked to have the upper hand, until Gross eked out a lap that was 0,16 of a second quicker. These two were way ahead of the number 3 in CT10, Stephen Perry. Young guns Olivier Hart and Joshua Waaijenberg in their Mustangs were a bit slow, just 6th and 9th in class, while Lars Esselius, all the way from Sweden, was in trouble, managing just a couple of slow laps in his Falcon. Nico Zonneveld set a blistering pace in his Morgan +4ss right at the start, but at the last moment it was Mark Dols who took the GTS11 pole by a full second, just before his Marcos’ fanbelt parted company, stranding him on the cooling down lap. Robert Hamilton of Silvertonhill only managed third in class, and even then he was lucky that Richard Evans only managed 5 laps before his Marcos expired. Next up was van Lieshout in the Porsche 911, with Egbert Kolvoort the fastest of the MGB brigade. René de Vries was very happy with a sub 2:10 lap in his Mini Cooper, the fastest he had ever been around Zandvoort, 17th overall and 4 places ahead of the pairing of Bert Mets/Nick Swift. Rob Rappange and Roger Ebdon were next up in CT07, a couple of seconds behind. With no Lotus Cortina’s entered, the intermediate touring car class was a fight between Adrian van Hooydonk in the “works” BMW 1800 and Thomas Ardelt in the Volvo Amazon, the BMW designer having the upper hand by some 4 seconds. Last of the bunch was Melroy Heemskerk in the Renault 4CV, a big step down from the Coloni F1 he was also driving at the weekend. Armand Adriaans had qualified his Corvette in 15th but had to withdraw from racing after an excursion in his Mustang in the another qualifying session led a couple of painful ribs.
Race 1
There were some empty spaces on the pre-gird for Saturday’s race, most notably Hugenholtz in the Cobra, but we also missed van Hooydonk and Alexandru Ciolan in the Mini. And we nearly lost another Mini when Roger Ebdons bonnet flew open on the warming-up lap. After a quick pitstop he rejoined at the back of the field. Lights out and it was Alexander van der Lof who took the lead ahead of Michiel Campagne. Tom Kuiper slotted into third ahead of Voerman and the fast starting Bas Jansen in the TVR Griffith. Norbert Gross took the lead in CT10, with Michael Koel as a handy buffer to Bijleveld, while Dols was just ahead of Zonneveld in GTS11. Olivier Hart tried to make up places by going over the grass while Adrian van Hooydonk joined the race from the pits. De Vries was way ahead in CT07 but Ebdon had made one of his lightning starts, propelling him into third ahead of Rappange, only to be black flagged, his bonnet still flapping. We also lost Voerman and Esselius at this stage, both in mechanical trouble. Van der Lof and Campagne made a great spectacle of it, as they did the previous year, Campagne taking the lead on lap 3. Kuiper was on his own in third, while Gross had moved up to fourth ahead of the TVR. Graham Wilson had steered his Lotus Elan past the GTS11 battle which was still led by Dols. Third in CT10 was being contested by Olivier Hart, Max Boodie (Mustang) and Stephen Perry (Falcon). Egbert Kolvoort was another visitor to the pits, rejoining after a quick check for damage, having tapped Michel Oprey (Shelby Mustang) into a spin. Rappange waseyeing second in class, moving in on Bert Mets, with Jac Meeuwissen in the Healey 3000 in close company of this pairing. Further down the field Ardelt in the Volvo was fighting it out with Köhnen in the Porsche 356, with Van Hooydonk and Oprey closing in. Newcomers Marc Nouwens (Austin Healey) and Dierk Adoms (MGB) were having a good scrap but this time it was not for last as they were ahead of Melroy Heemskerk, who was revving the little Renault’s heart out. Van der Lof regained the lead with a great outbraking manoeuvre on the inside at Tarzan, Perry passed Boodie and Ardelt was now only yards ahead of van Hooydonk, with Oprey and Köhnen just behind. Meanwhile Adoms was coming up to the chicane and straightlined it too much. The kerb launched his MGB into a triple roll, the car landing on its wheels. The hardtop flew off in the impact and it looked serious, but in fact the rollcage had done its job and after the medics had made sure he was alright, Adoms stepped out of the car.Meanwhile the safety car had been deployed and the decision was made to red flag the race, the result being declared after just seven laps. This was unfortunate for Campagne, who normally would have had plenty of opportunity to go for the win, but was now stuck in second. Kuiper was third and first in GTS12, quite a way ahead of Jansen in the TVR (7th overall) and Maarten Fokke in the fastest of the Shelby Mustangs. In fourth was Norbert Gross, winner of the big touring car class in his Ford Falcon. Patrick Koel was fifth in the GTP Porsche, ahead of GTS10 winner Graham Wilson who was way ahead of the other Lotus Elans of Haddon and Bondesson. Bijleveld and Hart were 8th and 10th, 2nd and 3rd in CT10, sandwiching GTS11 winner Dols. Zonneveld was second in GTS11 and Richard Evans had taken 3rd from Hamilton, whose Marcos seems to have lost its dominant speed together with its trick rear suspension. René de Vries took the win in CT07 in his Mini Cooper, from Rappange and Mets while Thomas Ardelt had used all of the track and a bit more in keeping his Volvo Amazon ahead of Adrian van Hooydonk in the BMW1800.
Race 2
For Sunday’s race we had lost Lars Esselius and his Falcon as well as Alex Korle and his Lotus Elan, both cars refusing to run properly. Van Hooydonk didn’t appear and understandably Adoms was missing as well. Ciolan and Hugenholtz were present however as was Nykle Meijer, not in an MGB or E-type but in Bas Jansen’s Ford Mustang. Voerman’s Corvette had been repaired and Andy Newall was in Rhea Sautter’s E-type so we had three quick GTS12 cars starting from the back. Van der Lof was first away, ahead of a very fast starting Kuiper (who would later be penalized 10 seconds for this) and Campagne. Behind them, things got very hectic, Zonneveld braking too late and blocking his wheels, leaving him no option but to take to the grass on the right before Tarzan, while the grass on the left was also frequented by some. Contact was made on several occasions, but everyone was able to continue, although Zonneveld had to visit the pits to have a rubbing front wing pulled clear. Campagne and Van der Lof continued their battle at the front. This time Campagne ruled out any surprises by making sure he stayed in thelead most of the time. Kuiper again was in third ahead of Gross while Dols had jumped to fifth, for which he would also receive a jump start penalty. Newall, Voerman and Hugenholtz were making great progress, Newall scraping the Jaguar’s tail against the wall in Hugenholtz corner while trying to go around the outside of a bunch of cars. Dols was leading GTS11 a long way ahead of Evans, whose Marcos was smoking again, while Hamilton made it an all-Marcos top-3. In CT07 Jonathan Lewis was leading with Nick Swift closing in, then it was Rappange from Klaas Span, while Ebdon had had a tangle that dislodged his rear bumper. Jaap van der Ende was second in CT10, from Frits Campagne, both in Falcons and Max Boodie in his Mustang. Olivier Hart had dropped a number of places in the melee at the start but was moving up, while Stephen Perry had sustained bodywork damage and pulled into the pits. Further back Cees Lubbers (Falcon) and Joshua Waaijenberg had a good scrap. In GTS12 things were very hectic as well. Pieter Boel initially led in his Shelby Mustang, from Bas Jansen’s TVR and Frans van Maarschalkerwaart in another Shelby. Voerman was leading the pursuers and did some demon overtakingmanoeuvres, at one point outbraking three cars in one go into Tarzan. Van der Lof managed to outbrake the Corvette Grand Sport into the chicane on a number of occasions and at one point the two leaders went through the long final corner side by side, but Campagne nosed ahead. Voerman was still going well in fifth, but Newall had reeled him in and was looking for a way past. Norbert Gross knew that he only needed to win his class to take the championship lead and made sure he didn’t get involved in any heated arguments, dropping a number of places. Frans van Maarschalkerwaart retired with a broken diff and Jac Meeuwissen also pulled into the pits, while Ciolan had a quick spin into Tarzan but was able to continue. Frits Campagne was having a good scrap with Roel Korstenin his Mustang and there was a great midfield battle, Lubbers keeping the door closed as usual for Niek van Gils (MGB), Harmen van Putten (Shelby), Rob Rappange, Lars Bondesson (Lotus Elan) and Nick Swift. By now we had a double yellow in the final corner because of a stranded Mustang. The marshals set to it, but their work was made rather difficult as most competitors hardly slowed down. The race director was not amused and sent out thesafety car. Things were cleared up in no time and the safety car was ready to come in when Bas Jansen’s TVR lost a front wheel in Scheivlak. He went a long way into the gravel trap, so the tow truck had to come out and thus the safety car stayed out. By this time 11 laps had been completed and we had another premature finish, with Campagne taking the win from Van der Lof. Kuiper was third past the post but his jumpstart penalty cost him four positions, the trio of Newall, Voerman and Hugenholtz moving up into the GTS12 top-3. Patrick Koel was sixth in the Porsche 904 after another solid race. Gross was 8th and again won CT10, thereby taking the championship lead from Robert Hamilton. Young Olivier Hart came second in CT10 from old hand Jaap van der Ende. Lewis was first on the road in CT07, but all the Mini’s were put on the weighbridge at scrutineering and several turned out to be underweight. With suitable penalties applied, Swift won the class from Rappange while Lewis dropped to third. In GTS11, Dols got lucky as his 10 second jumpstart penalty meant that he still won, from Evans and Hamilton. Niek van Gils was first non-Marcos home, from Erwin van Lieshout and Egbert Kolvoort. Graham Wilson had been going very well, outbraking van der Ende into the S-curve and moving up into fourth for a while, until he had to pit with a problem. This handed the GTS10 win to the other British Lotus Elan of Haddon, with Bondesson in second. Wilson still came third as Köhnen was penalized for not wearing flameproof underwear!
With just two races in Dijon to go, Norbert Gross now leads the points table at 69,4 points, from Robert Hamilton at 61,4. Nico Zonneveld is third on 52,4, closely followed by René de Vries/Jonathan Lewis on 51,2 and Lars Bondesson on 47,8.
Van der Lof en Campagne winnaars tijdens Historic Grand Prix

Net als vorig jaar ging de strijd in het NK HTGT powered by Gamma tussen Michiel Campagne in de blauwe Chevrolet Corvette Grand Sport van en Alexander van der Lof in de gele Bizzarini GT. Tom Kuiper deed zijn uiterste best om bij te blijven in zijn “gewone” Corvette, maar kon het tempo van de twee leiders niet volgen. Campagne en Van der Lof maakten er op de zaterdag een mooie race van, ze wisselden regelmatig stuivertje. Na zeven ronden zorgde een vervelend ongeval in de Hans Ernst bocht, met gelukkig alleen een zwaar beschadigde auto als resultaat, voor een neutralisatie van de wedstrijd. Het opruimen kostte veel tijd en dat leidde ertoe dat de race vroegtijdig werd afgevlagd. De winst ging zodoende naar Van der Lof. Norbert Gross won de grote toerwagenklasse in zijn Ford Falcon, René de Vries won bij de kleine toerwagens in zijn Mini Cooper en de tussenliggende klasse was voor Thomas Ardelt die in zijn Volvo Amazone de BMW 1800 van Adrian van Hooydonk versloeg. De zwaarbevochten GTS11 klasse was voor Mark Dols (Marcos 1800).
Op zondag ging het er bij de start hectisch aan toe, maar iedereen kon uiteindelijk zijn weg vervolgen. Campagne en Van der Lof zetten hunstrijd voort, maar Campagne was deze keer vastberaden zich niet te laten verrassen en zorgde dat hij voorop reed. Diverse rijders waren na problemen op de zaterdag achteraan het 50 auto’s tellende veld gestart en dat stond garat voor spektakel. Andy Newall (Jaguar), Roeland Voerman (Corvette) en Hans Hugenholtz (AC Cobra) haalden de ene na de andere concurrent in en reden al snel in de top-10. Een stilgevallen auto in de laatste bocht zorgde opnieuw voor een neutralisatie. Toen dat obstakel uit de weg was geruimd, verloor Bas Jansen een wiel van zijn TVR en daar moest de takelwagen aan te pas komen. Zo eindigde de wedstrijd opnieuw onder neutralisatie en deze keer werd Campagne beloond voor zijn inzet. Norbert Gross won opnieuw de CT10 klasse en nam daarmee de leiding in het klassement over van Robert Hamilton, die slechts een vierde en een derde plaats scoorde. Mark Dols was opnieuw de winnaar in GTS11 en de Mini-klasse was voor de snelle Brit Nick Swift in de auto van Bert Mets.

Gamma Racing Day 2016

(voor Nederlands helemaal naar beneden scrollen)
Qualifying
With a very full programme the Gamma Racing Day (that’s its official name, it is actually a 3-day event) started on Friday not with the usual free practice session but straight in with qualifying, albeit a long 40-minute session. Although in the midst of the summer holidays, a quality field of 40-odd pre-’66 racers lined up. The V8 Falcons were unusually subdued, Norbert Gross’ example spending a lot of time in the pits with the bonnet up. “Mr. Gamma” Jos Stevens lost no time in putting his orange Elan on pole. Bob Stevens was hampered by an oil leak and couldn’t touch his father’s time but did enough to secure second, making it an all-Lotus front row. In GTS11 RobertHamilton of Silvertonhill was in a class of his own in his orange Marcos 1800, immaculately prepared as ever. He secured third on the grid. Fourth was yet another orange car, the pairing of Martin Bijleveld and Jaap van der Ende in the fastest of the Detroit iron brigade. Norbert Gross and Frits Campagne followed in two more Ford Falcons. Second fastest in GTS11 was Nico Zonneveld, his Morgan repaired after his Spa mishap. More Detroit iron followed with Jip van Putten in the Shelby Mustang, fastest in GTS12, ahead of Stephen Perry in another Falcon, while Bas Jansen in the TVR Griffith rounded out the top-10. Mark Dols was 11th in the second of the Marcoses, while Richard Evans languished back in 22nd, having all sorts of problems, as usual. More Detroit Iron followed with Frans van Maarschalkerwaart, Roel Korsten, Maarten Fokke and Marcel van Laarhoven in various Mustang varieties. Fastest of the Minis were René de Vries and Jonathan Lewis in a freshly built example (it appears that a new car is wheeled out of the CSI Racing workshop for every meeting this year). Klaas and Timo Span were second fastest in the CT07 class ahead of Bert Mets, Roger Ebdon and Alexandru Ciolan. Bert du Toy van Hees posted some quick times in the Lotus Cortina, but then proceeded to have a tankslapper at the one spot where the guardrail is close to the track, resulting in a seriously dented left front corner. Alex Korle was still trying to fix his Lotus Elan, therefore he brought along his Alfa Giulietta Spider once more, qualifying it on the last row of the grid next to his friend Horst Kukemüller’s coupé version. It’s good to have these two gents around, since they are the only representatives of the proud Milanese marque, and of Italy in general, in the NK HTGT!
Race 1
The efficient organisers were bang on time with Saturdays programme, which was unfortunate for Nykle Meijer, as Xaviera’s rear axle had been stripped for repair and was not yet back in place. This meant the MGB driver had to sit out the race, despite frantic work by the LB Racing mechanics.
Jos Stevens had a great start, while Bob Stevens did not, Martin Bijleveld slotting into second with Gross third. Stevens jr. followed but had trouble keeping Hamilton behind. Horsepower matters on the long Veenslang straight and Gross had a good exit from the tight Strubben hairpin to pass Bijleveld, while Van Putten was also making great strides. Bijleveld fought back and this allowed Jos Stevens to pull away slightly at the front. Evans’ Marcos was smoking again, but it showed better speed than in practice, while in CT07 it was all change as René de Vries had made one of his customary slow starts, while Ebdon made a demon getaway to power past Klaas Span, Bert Mets and de Vries to take the class lead. As usual there were battles throughout the field right through to the trio of Ciolan, Korle and Dierk Adoms (MGB) who were trying to decide who should hold last place. Roel Korsten had a brake balance problem and clouted the rear of Erwin van Lieshout’s Porsche 911. They both stopped in the pits, Korsten apologized and helped pull the bodywork from the Porsche’s tire, then they both got back in their cars and re-joined. True gentlemen’s racing!
Bob Stevens was under threat from Hamilton and van Putten, while a great scrap was going on for seventh between Frits Campagne, Bas Jansen, Frans van Maarschalkerwaart and Nico Zonneveld. Cees Lubbers had trouble keeping his Ford Falcon on track at the exit of the very fast Ramshoek corner, going very wide and then slotting back in justahead of Mark Dols in the Marcos. Not far behind Thomas Augustin (Ford Mustang) was being harried by an on-form Egbert Kolvoort in the MGB. Bob Stevens was dropping back with a down on power engine, while René de Vries made up for his poor start by wrestling the class lead from Ebdon. Lubbers was still under pressure from Dols while Lars Bondesson (Lotus Elan) had a tussle with Jac Meeuwissen in the Austin Healey.
Bijleveld made another attempt for second, this time trying to go around the outside of Gross, but it didn’t work. Bob Stevens retired his poorly Elan which meant that Bas Jansen was now leading the battle for sixth ahead of Campagne, van Maarschalkerwaart and Zonneveld. Bondesson and Meeuwissen were now joined by de Vries who was going very well in his new Mini, while Michel Lombard in his little Alpine A110 was having a good scrap with Michel Oprey and Rhea Sautter in their Shelby Mustangs. Egbert Kolvoort was closing up on Klaas Span’s Mini while Adoms and Ciolan had managed to shake off Korle who was being distracted by his passenger door flying open on left hand corners.
A yellow flag at Strubben and the first of the backmarkers being lapped enabled Gross and Bijleveld to close up on the leader. Next, Bijleveld managed to outbrake Gross for second at Ruskenhoek, but Gross returned the favour half a lap later at the Haarbocht. This helped Stevens pull away again, while Hamilton closed in on Bijleveld, hoping to cash in on the fact that the light-footed Marcos is easier on tires than the heavy Fords. Jansen in the TVR had pulled clear a little, while van Maarschalkerwaart was now ahead of Campagne, with Perry close behind, having passed Zonneveld.
By now we had lost Paul Lejeune in the Triumph TR4 with a cracked cylinder liner, while Meeuwissen’s Healey had blown its head gasket. De Vries was still harrying Bondesson while Bert Mets was now second in class, having passed Ebdon. Perry was on a roll, passing Campagne for third in CT10. Hamilton had bided his time, prepared his move in the long Ossenbroeken right-hander and passed Bijleveld in the tight Strubben corner, only for the Falcon to power back past him on the Veenslang straight. With mere minutes to go things started to get frantic. Bert Mets had an off in the gravel trap and Bondesson a spin which allowed de Vries past, while Jip van Putten made a pit stop, handing the class lead to Bas Jansen. This wasn’t to last though, the TVR having a mysterious problem cutting out after a while. This time the hammer fell after 10 laps, two short of the race distance.
Jos Stevens celebrated his birthday in style by winning, 3,2 seconds ahead of Gross. Bijleveld had tried everything possible to wrest first in CT10 from Gross and in doing so asked a lot from his tires. Robert Hamilton had wisely not interfered with the battle for second and was there to take the final podium spot when it mattered, as well as winning GTS11. Perry took 5th and 3rd in CT10 ahead of Frans van Maarschalkerwaart who was the surprise winner of GTS12 in his Shelby. Frits Campagne was 7th with Nico Zonneveld 8th. Maarten Fokke took second inGTS12 while Richard Evans rounded out the top-10 and was third in GTS11. Jip van Putten salvaged 11th and third in class after his pit stop. Mark Dols finally managed to pass Lubbers and nearly caught van Laarhoven for 13th. De Vries won CT07 from Ebdon and Klaas Span. Sautter won the battle with Lombard and Egbert Kolvoort kept up his pace, also managing to pas Michel Oprey.
Race 2
There was a lot going on in the paddock on saturday night and Sunday morning. The Span family was busy performing an engine change, Roger Ebdon having offered the use of his spare motor. Roel Korsten and Appie Maassen got busy straightening the Lotus Cortina so that car owner Gerrit Jan van Leenen could take the start. Xaviera had her back axle in place and Meeuwissen’s Healey had a new gasket. Thomas Ardelt and Alexandra Auer had arrived with the Volvo Amazon and the Tachyon mechanics were busy fettling the Corvette Grand Sport, Michiel Campagne having arrived back from holiday ready to start from the back.
As the field lined up, the starter seemed to be in a hurry – the lights went out the moment they had come on. Jos Stevens wasn’t quite ready, perhaps as a result of his birthday celebrations. Gross took the lead and vanMaarschalkerwaart had a brilliant start, jumping from sixth to second. Nico Zonneveld was eyeing the GTS11 lead, being right behind Hamilton, but the Marcos driver made amends by passing the Falcons of Frits Campagne and Jaap van der Ende. From the back, Michiel Campagne, Bob Stevens and Thomas Ardelt made great getaways, gaining a lot of places. Gerrit Jan van Leenen was less lucky, after all the hard graft he had to retire the Lotus Cortina with a loose flywheel. By that time we had also lost Timo Span, who had broken a driveshaft on the Mini. And the retirements kept coming, Augustin’s Mustang expiring in front of the main grandstand in a big cloud of steam, while we also lost Evans in his Marcos.
After two laps Gross was ahead, Van Maarschalkerwaart was being reeled in by Jos Stevens and Stephen Perry was fourth ahead of Hamilton, van der Ende, Campagne F. and Zonneveld, with Campagne M. already in 9th, having justovertaken the Shelby-train of van Putten, Fokke and van Laarhoven. Bob Stevens was not far behind planning to do the same after a great move round the outside of Lubbbers at the GT chicane. Lewis was heading the Minis with a healthy lead over Ebdon and Mets, who were battling with Kolvoort. At the back, Ciolan, Adoms and Korle had picked up where they had left off in the previous race.
Michiel Campagne kept going great guns, using the power of the Grand Sport Corvette to slingshot past all and sundry, although he nearly overcooked it, coming perilously close to clouting the back of Hamilton’s Marcos under braking. Ardelt had moved up to 24th, not bad in the heavy Volvo, rounding the fast Ramshoek corner in a succession of hairy looking four wheel slides, only to retire shortly afterwards with a lack of fuel. Jos Stevens tooksecond from van Maarschalkerwaart, while Michiel Campagne was up to fourth, having succesfully passed Hamilton. Perry, van der Ende and Frits Campagne had their own private battle of the Falcons, with Bob Stevens and Jip van Putten trying to get past this trio. Cees Lubbers was shadowed by Dols again, as well as Bas Jansen and Roel Korsten. Also closing in was Jac Meeuwissen, again battling with the fastest of the Minis, Lewis at the wheel. Meanwhile Bert Mets surprised Roger Ebdon by passing him and Egbert Kolvoort was now challenging Michel Lombard.
Jos Stevens outbraked Gross, but the German outaccelerated him to hang on to the lead. Michiel Campagne was ready to take third from van Maarschalkerwaart and Bob Stevens was lining up Hamilton to take fifth. Van Putten dealt with van der Ende and also managed to pass Perry, but the American was having none of it and retook the place a lap later. Bondesson had a good scrap with Sautter and Oprey while Meeuwissen was chased by van Lieshout and Lewis. Further back Kolvoort, Lombard, Mets and Ebdon had joined forces in a four-way battle.
Jos Stevens had now taken the lead and moments later Michiel Campagne overtook Gross for second, but instead of powering past the orange Elan he backed off slightly and chose to do some spectacular powersliding to entertain the crowds. Meanwhile Bob Stevens caught up with the leading trio. Maarten Fokke set about passing the Falcons of Frits Campagne and Jaap van der Ende, while the Falcon of Lubbers was still proving difficult to pass, this time it was Bas Jansen who was looking for an opportunity, Dols having dropped back a place. Sautter was now ahead of Oprey and Bondesson while van Lieshout had dealt with Meeuwissen, but only temporarily.
With the race coming into its final stages, the Geert Timmer chicane as usual was a good spot to watch some great (and sometimes not so great) outbraking attempts. Jos Stevens retook the lead from Michiel Campagne with Bob Stevens now third. Bas Jansen made another unsuccessful attempt to outbrake Lubbers. Van Lieshout showed how it’s done, cleanly outbraking Meeuwissen. Meanwhile, Michiel Campagne had powered ahead and Stevens sr. moved over for Stevens jr. to give him a chance to try and get the better of the Corvette Grand Sport. He very nearly pulled it off but braked too late and half spun, allowing not just his father but also Gross past and thereby missing out on the podium. Hamilton tried to outbrake van Maarschalkerwaart for fifth but that didn’t work either, he had to do a bit of off-roading. But he did hang on to sixth for another maximum score in GTS11, extending his lead in the championship standings. Perry had 0,6 of a second in hand over van Putten, while Fokke was ninth overall and third in GTS12. Then it was Jaap van der Ende, followed by Frits Campagne and Nico Zonneveld who scored another solid second place in GTS11. Cees Lubbers had managed to pass van Laarhoven and next up was Jansen, no doubt pleased that the TVR had lasted the distance. Meeuwissen retook van Lieshout’s Porsche in the sprint to the line. Lewis won CT07 but he was only 4,3seconds ahead of Mets who had shown Ebdon a clean pair of heels.
With half of the points scoring rounds completed, Robert Hamilton tops the leader board on 47 points with Gross just behind on 45,4. Nico Zonneveld is third, some way behind on 39, followed by Frans van Maarschalkerwaart on 37 and Roger Ebdon on 36. However, with 4 points scoring races still to come, nothing has been decided yet. Roll on Zandvoort!

Succes voor Stevens op Gamma Racing Day
Voor de vierde keer op rij verzorgde het NK HTGT een historisch intermezzo tijdens de druk bezochte Gamma Racing Day op het TT Circuit in Assen. Lotus-coureur Jos Stevens vierde op zaterdag zijn verjaardag in stijl door in de eerste race onbedreigd de winst te pakken. Om de tweede plaats werd fel gestreden door Norbert Gross en Martin Bijleveld in Ford Falcons, op korte afstand gevolgd door Robert Hamilton met zijn Marcos. Gross en Hamilton mochten uiteindelijk na een mooie strijd naar het podium. De kleine toerwagenklasse werd gewonnen door René de Vries in zijn Mini Cooper.
Op zondag moesten de 180 pk’s van Stevens’ kleine Lotus het afleggen tegen de 650 pk sterke Chevrolet Corvette Grand Sport van Michiel Campagne, die achteraan moest starten. Dat is geen schande en Stevens was dan ook zeer tevreden met zijn tweede podiumplaats van het weekend. Aanvankelijk waren Norbert Gross en Frans van Maarschalkerwaart de gangmakers in deze race, totdat Jos Stevens in de zesde ronde de leiding nam. Michiel Campagne lag op dat moment al derde en ook Bob Stevens, gestart als 31-ste, was goed naar voren gekomen in zijn Lotus Elan. Stevens junior nam de tweede plaats van zijn vader over in een poging de Corvette te achterhalen, maar hij spinde in de laatste bocht en viel terug naar de vierde plaats. Ook Hamilton vergaloppeerde zich in de laatste bocht. Hij werd zodoende zesde. Dat was voldoende voor de winst in zijn klasse en daarmee behield hij de leiding in de tussenstand om het Nederlands kampioenschap. Jonathan Lewis won deze keer de Mini Cooper klasse.

 

NK HTGT powered by Gamma @ Spa-Francorchamps


(voor Nederlands helemaal naar beneden scrollen)
Practice & qualifying
The Spa Summer Classic has over the years become part of NK HTGT tradition, usually drawing a big entry. This year was no exception with a quality field of 46. The weekend started with a free practice early on friday morning. Unfortunately for some it didn’t last long. Old hand Tommy Brorsson, celebrating his 70th birthday in his 50th season of racing, was the first to have an off, being caught out by the slippery tarmac. He managed to fix his bent Lotus Elan’s suspension in time for qualifying though. Stephen Perry was less lucky, his bellhousing split as he powered down towards Eau Rouge, sending his Ford Falcon’s propshaft careering down the track. Nico Zonneveld was another victim of the wet conditions, he damaged his Morgan +4’s front against the rear of Cees Lubbers’ Ford Falcon when he unsuccessfully tried to slow down for La Source. With deranged front suspension he had no option but to load up. The CSI team ran two Mini’s as usual, but they were not their normal entries, Nico van Velsen making a welcome comeback in his pale yellow example and Romanian Alexandru Ciolan debuting his freshly built red car. There were more new faces, Jan Willem van Es and Maarten Hoeben debuted in Bluebell, the famous ex-Goodwood Austin A35. Not strictly legal with a 1293 cc engine but no-one minded that. A case of long time no see was Basil Ball in his Lotus Cortina, a car he has owned and raced for 38 years. From Germany there was Uwe Markovac in a nice pale yellow Triumph TR4 and finally Dierk Adoms was back in his MGB.
Qualifying got underway on a dry track at the end of Friday afternoon. Rookie Marc Nouwens was unlucky when his Austin Healey refused to start and he couldn’t find the fault, forcing him to sit out the session. It was good to see Michel Oprey back at the wheel of his Shelby Mustang, four Shelby’s thundering down the track made an impressive sight, Oprey being joined by Jip van Putten, Frans van Maarschalkerwaart and Maarten Fokke. The pace was set by Spa expert Christophe van Riet in an AC Cobra, the guest driver sharing his entry with his regular co-driver Christian Dumoulin. Next up was Brorsson in his repaired car ahead of Norbert Gross in his Falcon. Richard Evans put in some very quick laps in his Marcos 1800, putting him in a provisional fourth grid spot.
Armand Adriaans hasn’t had much luck with his new mount so far, he parked the Corvette at the exit of La Source after four laps. Although it didn’t appear to be in a very dangerous position and double yellows would have sufficed, Race Control decided to red flag the session. At Spa it takes a long time for everyone to actually get off the track, so when things got underway again there was time for just one timed lap. Rainer Vorköper made best use of the opportunity by getting his E-type up to fifth and Bob Stevens pedalled his Lotus Elan to sixth. Then came Georg Nolte, not in his GT40 but in the lightweight E-type. David Verzijlbergen qualified Mark Dols’ Marcos in eigth ahead of Jos Stevens in the third of the Lotus Elans. Martin Bijleveld rounded out the top-10, second quickest of the touring cars, just ahead of fellow Ford-men Bart-Jan Deenik and Roel Korsten. Sander van Gils was down in 13th, his Lotus Elan hamperd by a faulty coil. Bas Jansen was getting to grips with his latest acquisition, a TVR Griffith. Not having moved for several years the car was not up to speed yet and he languished in 22th. Roger Ebdon was the fastest of the Mini’s, ahead of Rob Rappange , Nico van Velsen, Udo Hartmann and Alexandru Ciolan. Edwin Dijkman was the fastest of the MGBs ahead of Egbert Kolvoort, Niek van Gils, the pairing of Nykle Meijer/Mark Schmidt and Dierk Adoms. Unfortunately we lost Markovac as the TR4’s head gasket had gone with metal-bending results.
Race 1: Gross goes for gold
Having qualified 8 seconds quicker than the next man, it looked a foregone conclusion that the Cobra would run away with the race. Things turned out rather differently howver. Dumoulin struggled for grip and it was Norbert Gross in the Falcon who powered ahead out of La Source while Evans was also ready to pounce. He was followed by Vorköper, Bob Stevens and Mark Dols who was determined to hang on to the other Marcos. A bit too deteremined as it turned out – he lost it in a big way after Raidillon. Spinning in the middle of a 45-car pack is not a clever idea and it was only due to Bart Deenik’s lightning reflexes that Dols in his lightweight wooden projectile wasn’t t-boned by a lump of American iron. Instead the rotating Marcos clouted the Falcon on the left rear. Miraculously both could continue, the Marcos without its bootlid. Which is more than can be said of Evans, who retired from third having lost the electrics, a fate which had befallen Jochem Kentgens in the Morgan as well. There were more early casualties, Ciolan retiring his Mini with gear selection problems, Frits Campagne parking his Falcon with avibration and Alex Korle doing likewise with his Lotus Elan due to a sick engine.
Brorsson was now coming to the fore with a very quick first lap, passing the Cobra for second. Bob Stevens followed suit and took third, only to make a mistake and drop back a couple of places. Tom Kuiper was going well in the Corvette, passing Bijleveld’s Falcon for fifth. Then it was Jip van Putten in the fastest of the Shelby Mustangs ahead of Sander van Gils, who had clouted the rear of Jos Stevens’ Elan in the mêlee behind the spinning Marcos. More Shelby’s followed, driven by Fokke and Van Maarschalkerwaart. They were pursued by Armand Adriaans in the Corvette and Jos Stevens in the orange Lotus Elan. With both Marcoses in trouble, the lead in GTS11 was contested by Erwin van Lieshout in the Porsche 911 and Paul Lejeune in the Triumph TR4, followed by Dijkman in the fastest of the MGBs. In the small touring car class Ebdon had a healthy 20-second lead over Rappange who was being harried by Van Velsen in a four-way battle which also involved Dijkman and Niek van with their MGBs. At the back of the field Nouwens was learning the track, his Healey now running well, and trading places with birthday boy Jan Willem van Es in the A35 and Dierk Adoms in the MGB.
Kuiper was flying now, passing Brorsson for second in La Source. The hairpin was were all the action was, Bijleveld squeezing past Dumoulin and forcing the Cobra wide, allowing Bob Stevens to follow suit. Van Putten was still ahead of Sander van Gils, but unlike at Brands the damage to the Lotus’ nose had no adverse effects on its speed and he was clearly looking for a way past. Deenik was having a good battle with Korsten for third in CT10, his Ford Falcon apparently also not slowed by the damage to its rear quarters.
Nico van Velsen was now ahead of Rob Rappange and clearly enjoying himself while Michel Oprey made the first of a series of pitstops to attend to a badly running engine. What had started as an intermittent drizzle now intensified and changed the character of the race. Kuiper took the lead with a lap that was some 5 seconds quicker than Gross could manage. Sander van Gils passed Bob Stevens for fourth while Dumoulin the Cobra kept losing ground. Korsten got ahead of Deenik, Rappange took back the place from Van Velsen and Adoms outfoxed Nouwens, while Basil Ball passed Gerrit Jan van Leenen in the battle of the Lotus Cortina veterans.
After 5 laps it was Gross back in the lead. Kuiper had disappeared, his fuel-injected Corvette stranded due to a lack of….fuel. Brorsson was back in second but was being reeled in by Sander van Gils, while Bijleveld was also going well in the wet conditions. Nico van Velsen nearly lost it going up the hill and gave up his pursuit of Rappange. Further on there was a big scrap with Udo Hartmann in the Mini Cooper ahead of Cees Lubbers (Ford Falcon) Jac Meewissen, (Healey 3000), Basil Ball, Nykle Meijer (MGB), Van Leenen and Egbert Kolvoort (MGB). Dijkman was out with a faulty ignition, having just been passed by Mark Dols for third in GTS11.
Sander van Gils was now really closing up on Norbert Gross, being able to lap several seconds quicker, but the race was not long enough and the green Falcon was first past the flag, 2.9 seconds ahead of the yellow Elan. Bijleveld took a strong third, ahead of the Elans of Brorsson and Bob Stevens, with Jip van Putten winning GTS12 in sixth in the Shelby. Roel Korsten was a strong seventh in his Mustang, Dumoulin hung on to eighth in the Cobra ahead of Deenik while Frans van Maarschalkerwaart rounded off the top-10. CT08 was won by Ball, CT07 by Ebdon ahead of Rappange and Van Velsen. GTS11 was won by Van Lieshout whose Porsche 911 had superior traction in the wet to Lejeune’s TR4. Dols salvaged third in class. The remaining classes were won by Michel Lombard (Alpine A110) and Jan Willem van Es (A35).
Race 2: disappointingly short
Things looked promising for the second race, with Kuiper starting from the back of the grid, this time with a full tank. Frits Campagne and Richard Evans were also there and raring to go, so there was a good chance of some nice drives through the field. The Cobra’s issues had been and as the lights changed Christophe van Riet rocketed to thefront and immediately took the lead from Gross and van Gils. Next, van der Ende and Van Putten powered their V8’s past Van Gils’ Elan. Dijkman had his ignition not quite fixed, the car ran on three cilinders and he retired for the second race in succession.
Coming up to the chicane fort he first time van Riet already had a big lead from Gross, while Sander van Gils had repassed van Putten and now outbraked van der Ende for third. Kuiper and Campagne had made up 30 and 25 places repectively while Bert du Toy van Hees, in van Leenen’s Lotus Cortina, also had a good first lap, leading a group with Rappange, Lombard, Hartmann and van Velsen. Lejeune had taken the lead in GTS11 ahead of Dols, but Evans was on the move, already up to fourth behind van Lieshout. In CT07 it was Ebdon’s Mini to the fore us usual, only this time it was driven by engine builder Neil Slark.
Bart-Jan Deenik was in the thick of things again, he got sideways on the approach to Blanchimont. Having raced on sticky Avons in the Three Hours the previous evening, and very successfully so, the old-style Dunlops caught him out and he clouted the guardrail heavily, doing a lot of damage to his Ford Falcon. The driver was OK but the car needed to be towed. The Safety Car was employed and with a track lenght of 7 kilometres it took a long time for everything to get organized. Again one wonders if double yellows would not have been better, then the cars could have raced for the remaining 6-odd kilometres for 5 laps instead of circulating frustratingly slowly. When the Ford Falcon had finally been moved out of the way there was only time for a one lap sprint to the finish, making it effectively a 2-lap race.
Kuiper made good use of the bunched up field and jumped from 8th to 2nd in the one remaining lap. Sander van Gils was hellbent on getting another podium and outbraked Gross for third with a daring move in the final corner. Gross did win the big touring car class, three seconds ahead of van der Ende. Bob Stevens was fifth, ahead of Jip van Putten and Tommy Brorsson, while Jos Stevens made it four Lotus Elans in the top-10. Bas Jansen had his TVR running rather better now and came 10th. Even behind the Safety Car there had been some excitement, Evans’ Marcos giving up the ghost again. Mark Dols managed to pass Paul Lejeune on the final lap and won GTS11. Du Toy van Hees won CT08 from Ball while Slark drove Ebdon’s Cooper to a win in the Mini class, ahead of Rappange, van Velsen, Hartmann and Ciolan. The singleton entries of Lombard (Alpine) and Maarten Hoeben (A35) won their class again by default. De Spa Summer Classic is vaste prik op het programma van het Nederlands kampioenschap voor toerwagens en GT’s gebouwd voor 1966 en trok zo’n 45 deelnemers. Nadat Christophe van Riet met een verschil van maar liefst 8 seconden de pole had gezet in de Shelby Cobra die hij deelde met Christian Dumoulin, leek het een uitgemaakte zaak dat dit duo Spa-specialisten met de winst aan de haal zou gaan. Niets bleek minder waar, op de gladde baan had de Cobra nauwelijks grip en het was Norbert Gross in de Ford Falcon die de leiding van de eerste race nam. De concurrentie bestaande uit Richard Evans (Marcos 1800) en Tom Kuiper (Chevrolet Corvette) schakelde zichzelf uit met een gebrek aan stroom respectievelijk benzine. Lotus Elan-rijders Tommy Brorsson, Bob Stevens en Sander van Gils konden het tempo van de leider niet volgen, ook omdat ze in gevecht waren met Jaap van der Ende in alweer een Ford Falcon. Naarmate de race vorderde werd het steeds natter. De man die hier het beste mee omging was Sander van Gils die gestart vanaf de 13e plaats als tweede eindigde. Erwin van Lieshout maakte goed gebruik van de tractie van zijn Porsche 911 en won de GTS11-klasse. De kleine toerwagenklasse was voor Roger Ebdon in de Mini.
Bij de start van Race 2 schoot van Riet meteen naar voren en nam de leiding voor Gross en van Gils. Tom Kuiper moest achteraan beginnen en maakte grote stappen. Helaas werd de race onderbroken door een langdurige Safety Car periode nadat Bart Deenik er hard af was gegaan in Blanchimont. Toen de Ford Falcon was afgesleept restte er nog slechts tijd voor een sprint van één ronde. Kuiper was de man die het meest wist te profiteren van de hergroepering, hij sprong van de achtste naar de tweede plaats. Sander van Gils was gebrand op het podium en remde Gross uit voor de laatste bocht, zodat hij de derde trede mocht beklimmen. Gross won wel de grote toerwagenklasse. De kleine toerwagenklasse was voor Neil Slark in Ebdon’s Mini, terwijl Mark Dols (Marcos) de winst in GTS11 pakte.

NK HTGT powered by Gamma at Brands Hatch

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

The Dutch championship for pre-’66 touring cars and GT’s joined the Masters Festival at Brands Hatch for he third year in succession. Contrary to earlier years, the two races on the GP track were combined with the Masters classes, making for wo huge fields. For starters, 19 Dutch GT drivers joined 24 regulars for he Masters 3 Hours. Michiel Campagne had no trouble keeping up with the local hotshoes in his Chevrolet Corvette Grand Sport, he was soon in fourth overall behind three Ford GT40’s. Roeland Voerman was the second best NK driver until the differential of his Corvette Stingray packed up. That left Rhea Sautter in her Jaguar E-type in second, chased by Robert Hamilton (Marcos 1800) and Harmen van Putten (Shelby Mustang). However it was Tom Kuiper in another Chevrolet Corvette who had taken second when the NK competitors were flagged off after 90 minutes. Andy Newall spectacularly drove Sautter’s E-type back into contention, taking the final podium spot. This didn’t bother Hamilton very much, as he was happy with the win in GTS11.
The Dutch touring car pilots joined the Masters Pre-’66 field on sunday for an hour of frantic action. Bert “Burt” Mets had the best starting position by far of all the Dutch competitors, Nick Swift having qualified their Mini Cooper S an outstanding 9th overall. Unfortunately the three Mini-drivers Lewis, Swift and Maydon all thought they could win the race on the first lap. The result was that Swift and Maydon were out with substantial damage and Lewis was disqualified for his antics. Mets didn’t get to drive and the lead in the Dutch camp passed to Bas Jansen in a Ford Mustang, with Frits Campagne in a Ford Falcon on his bumper. Shortly afterwards Jaap van der Ende in another Falcon joined this fight, as did Roel Korsten in another Mustang. After the pitstops, Campagne looked to be safe, until he had a spin and lost two places. This handed the win to Roel Korsten. The other classes were won by Du Toy van Hees/van Leenen (Lotus Cortina) and Ebdon/Kolvoort (Mini Cooper S).
On Monday, it was NK HTGT only on the Indy Circuit. The first race was very exciting at the front, featuring a battle that lasted for 27 laps between Michiel Campagne in the big Corvette, Richard Evans in a Marcos 1800 and Bob Stevens in a Lotus Elan 26R. This trio switched positions all the time and they were all over each other in the corners. Campagne used his prodigious power to take the win over Evans. Bas Jansen took the lead of the touring car class, until his Mustang cut out. Roel Korsten was once again ready to pounce and passed Van der Ende for his second win of the weekend. Van Leenen and Roger Ebdon (Mini Cooper S) won the other touring car classes.
In the second on the Indy circuit race it was Nico Zonneveld who took the lead in his Morgan, but he was soon passed by Evans in the Marcos. Meanwhile Bob Stevens had on off-track excursion and dropped to 12th. Evans built up a big lead, but Stevens was fired up, while the Marcos developed a small misfire. This allowed Stevens to close up to and finally pass Evans. Mark Dols (Marcos) had taken third from Zonneveld, while Martin Bijleveld led the touring cars in his Ford Falcon. He needed all his skills to stay ahead of Georg Nolte in the Ford GT40, eventually having to give in when his tires were shot. Zaterdag: oil stops play
Het Nederlands kampioenschap voor pre-’66 historische toerwagens en GT’s bezocht voor het derde jaar in successie het circuit van Brands Hatch. In tegenstelling tot eerdere jaren zouden de races op het lange Grand Prix circuit samen met de Engelsen worden gereden, gesplitst in toerwagens en GT’s, terwijl de maandagse races op de korte “Indy” baan samen zouden worden gereden zonder Britse inbreng. Als eerste Nederlanders waren om 9:00 de 19 GT-deelnemers aan de beurt, die het circuit deelden met 24 Britse concurrenten. Een schitterend veld! Tussen de Britse semi-pro’s was het voor de Hollanders wel even wennen en zoeken naar een ritme. Surtees, de off-camber bocht waar het Indy-circuit overgaat in de GP baan is daarbij één van de lastige punten. We zagen Mark Dols al gelijk wijd gaan met de Marcos. Op zo’n onbekende baan is het ook een kwestie van een sleepje zien te vinden en dus zagen we Bob Stevens on de groene Lotus Elan achtervolgd worden door de gele van Sander van Gils terwijl ook Mark Dols en Nico Zonneveld met de Morgan probeerden aan te pikken. Michiel Campagne had in de Corvette Grand Sport problemen met blokkerende voorwielen, maar was evengoed de snelste NK deelnemer, net buiten de top-10. Dat wil zeggen, totdat Andy Newall het stuur overnam van Rhea Sautter en 1:46,1 zette in de E-type, 0,3 seconden sneller dan Campagne. Dat was uiteindelijk goed voor de plaatsen 11 en 12 in het Masters geweld. Roeland Voerman was de derde snelste HTGT deelnemer in de Corvette. Daarna volgde Bob Stevens, terwijl Sander van Gils verwoede pogingen deed om zijn tempo te volgen. Helaas nam hij daarbij teveel risico en toucheerde de vangrail bij het uitkomen van Druids Bend. De kwalificatie werd stilgelegd met code rood. Nadat de takelwagen zijn werk had gedaan, kon de Lotus Elan gewoon rijdend naar de paddock, maar helaas was de ophanging krom en zouden we hem niet meer in actie zien. Een tweede code rood werd veroorzaakt door een bezoek van de Aston Martin DP214 aan de grindbak, gelukkig zonder serieuze schade aan de aluminium bolide. De klok werd elke keer keurig stilgezet en dat betekende dat er veel gereden kon worden, Edwin Dijkman (MGB) en Marcel van Laarhoven (Shelby Mustang) reden allebei 20 ronden. Georg Nolte reed zelfs 23 ronden en plantte zijn Ford GT40 op de valreep net voor Bob Stevens op p.19, vierde van de Gamma NK-rijders. Niet iedereen maakte de training vol, zo begon Evans’ Marcos weer vertrouwd te roken. Deze keer was het koelvloeistof en hij stopte in de pits met een lege radiateur. Nico Zonneveld pakte uiteindelijk p. 6 van de NK’ers, voor Harmen van Putten in de Shelby Mustang en ruim een seconde voor de Marcossen van Hamilton en Dols. Daarna kwam Jos Stevens, deze keer in de blauwe Lotus Elan. Dit met het oog op de 90 minuten race, een grote tank is dan wel zo handig. Van Laarhoven had een goed ritme gevonden en was sneller geweest dan Tom Kuiper in de Corvette en Erwin van Lieshout in de Porsche 911. Evans landde uiteindelijk op p.34 overall en had dus een hoop te doen in zijn thuisrace. Alex Korle had als altijd zijn eigen tempo, hij reed deze keer in zijn Lotus Elan. Het NK-veld werd volgemaakt door de MGB’s van Edwin Dijkman, Niek van Gils en het duo Nykle Meijer/Mark Schmidt in good old Xaviera.
Om 11:00 stonden 36 toerwagens klaar voor een kwalificatie van 30 minuten. De Masters Pre-’66 klasse is altijd goed voor spektakel. Dat blijkt al uit de regels: in elk andere klasse mag je maximaal met één wiel over de witte lijn, maar bij de toerwagens krijg je pas een reprimande als je met meer dan 3 wielen buiten de baan rijdt! Onder de NK rijders zagen we enkele nieuwe combinaties zoals Bas Jansen in een Ford Mustang, Bert Du Toy van Hees als tweede rijder in Gerrit Jan van Leenen’s Lotus Cortina en Egbert Kolvoort in een Mini Cooper S, als co-piloot van Roger Ebdon. De training was nog maar net begonnen of Klaas Span kwam binnen met klachten over een benzinelucht in de auto. Na een haastige reparatie aan een remklauw was men vergeten de tankdop goed af te sluiten. Dat was gelukkig snel verholpen. Net toen iedereen een beetje op gang kwam was het alweer tijd voor een code rood: er stond een Lotus Cortina in de grindbak. Die was vlot verwijderd en het veld werd weer losgelaten. Ondertussen was het licht gaan regenen, maar dat was niet alles want even later stonden er maar liefst 5 auto’s in de grindbak. Opnieuw ging de rode vlag uit. Van de NL deelnemers was Nick Swift in de auto van Bert Mets op dat moment het snelste op p. 9, terwijl Frits Campagne tweede stond, maar wel op positie 22. Bas Jansen was derde. De rest hing achteraan zonder een serieuze tijd te hebben gezet. Roel Korsten toerde wat rond om zijn laptimer te programmeren en Du Toy van Hees en Kolvoort hadden nog niet gereden. Allemaal niet belangrijk, want er waren nog 17 minuten te gaan. De marshals gingen aan de gang om het oliespoor, gelegd door de Mustang van de familie Beighton, op te ruimen en daarna zou het erom gaan spannen. Een grote gele JCB trekker reed voorbij met een tank met paarse vloeistof voorop. Even later kwam hij langs om nog een tank te halen. Daarna 20 minuten niets, afgezien van de Safety Car bestuurder die binnenkwam met een nogal bleek gezicht. Wat was het geval? Circuitexploitant MSVR had zich door een enthousiaste vertegenwoordiger een nieuw chemisch middeltje voor oliebestrijding aan laten praten. Puntje van aandacht daarbij bleek te zijn dat asfalt ook een soort olie is…. De baan werd er alleen maar gladder van, de mannen met de bezems gingen onderuit en de Safety Car vloog bijna uit de bocht. Er zat niets anders op dan het goedje met veel water weg te spoelen en daarna met ouderwets oliepoeder aan de gang te gaan. Ondertussen stonden de coureurs in de pits te wachten tot de baan weer zou worden vrijgegeven voor een kwalificatie die geen 17 maar nog slechts 10 minuten zou duren. Dat wachten duurde bijna anderhalf uur, toen besloot de wedstrijdleiding dat de training niet hervat zou worden. Aan de ene kant begrijpelijk, want de achterstand op het tijdschema was al enorm, maar tegelijk zeer frustrerend voor de rijders, vooral degenen die nog niet of nauwelijks gereden hadden.Het verdere programma van de zaterdag werd ingekort, zo zou de GT race geen 3 uur, maar slechts 2 uur en 19 minuten gaan duren. Dat was voor de Nederlanders dan weer een gelukje, want zij zouden 90 minuten rijden en dat kon gewoon zo blijven. Iedereen had er zin in, bij Michiel Campagne was er gewerkt aan de remmen, Mark Dols had zijn krukaspoelie weer vastgezet, Bob Stevens een verse ontsteking, Evans dacht alles ook weer voor elkaar te hebben en Sander van Gils had onderdak gevonden in de MGB van zijn vader. Op het programma stond een race van anderhalf uur, ruim 3 keer de gebruikelijke lengte. Daarbij moest een verplichte pitstop plaatsvinden, te maken op een moment naar keuze. Maar wel naar de start natuurlijk, iets dat Bob Stevens en Richard Evans misschien hadden gemist?! Zij doken namelijk nog voor de rollende start de pits in. Nee ze hadden wel opgelet, Evans moet nog wat laatste improvisaties aan zijn auto verrichten en Stevens ontdekte dat hij geen vol gas kon geven.
Na de rollende start was het Campagne die zich mengde in de strijd met de Cobra’s en TVR’s. Voerman was snel gestart en lag tweede in het NK-klassement terwijl Sautter wat terrein prijs moet geven, zij werd opgejaagd door Hamilton, die de leiding in GTS11 had genomen, en Van Putten. Daarna volgden Mark Dols, Jos Stevens en de voorzichtig gestarte Nico Zonneveld. Als 40-ste en laatste kwam Evans voorbij, bijna een volle ronde achter na zijn bezoek aan de pits.
Michiel Campagne had in de eerste ronde een kleine touché met een traag startende Cobra gehad, maar nu begonnen de Engelsen wel te begrijpen wat de Grand Sport in zijn mars heeft: de TVR van Spiers en de Cobra van Monteverde hadden het nakijken. Hamilton en van Putten waren Sautter gepasseerd, terwijl Tom Kuiper de gang erin begon te krijgen en Dols en Stevens voorbij ging. De MGB strijd werd aangevoerd door Edwin Dijkman, voor Niek van Gils en Nykle Meijer.
Drie ronden later had Campagne ook de TVR’s van Whitaker en Allison achter zich gelaten en lag hij vierde, met alleen nog de drie Ford GT40’s voor zich, die inmiddels al de eerste auto’s op een ronde aan het zetten waren. Voerman lag zo’n 30 seconden en 3 posities achter, terwijl Kuiper binnendoor stak bij Van Putten in de Druids haarspeld, waarmee we in het NK 3 Corvettes op de eerste drie plaatsen hadden. Sautter en Dols werden opgejaagd door Nolte met achter hem Zonneveld. Van Lieshout moest wat lossen, hij werd van dit groepje gescheiden door een paar Engelsen en werd gevolgd door Korle, terwijl Van Gils in de slag was met Meijer, wat Dijkman wat lucht gaf.
Hamilton had gezien hoe Kuiper het deed en stak eveneens binnendoor bij Van Putten, terwijl Kuiper op zijn beurt de Aston DP214 van Friederichs het nakijken gaf. In het middenveld was het een drukte van belang met Nolte nu voor van Laarhoven, Dols, Sautter, Zonneveld en van Lieshout, die het gat weer aan het dichten was. Van Laarhoven begon echter steeds meer te glijden, wat er in Paddock Hill Bend toch een beetje eng uitzag, een gevolg van een koelvloeistoflek op de voorband. Dit in tegenstelling tot Campagne, die deze bocht met het gas erop en een voorwieltje in de lucht rondde. Ook Voerman en Kuiper kregen de smaak steeds meer te pakken, terwijl Van Gils in de aanval ging bij Dijkman. Inmiddels vonden ook de eerste pitstops plaats, wat het wedstrijdverloop er voor ons toeschouwers niet helderder op maakte. Jos Stevens wist zich terug langs Nolte te vechten, terwijl Dijkman een schuivertje maakte in Paddock Hill Bend. Hij hield de MGB op de baan, maar het momentum was zoek en Van Gils glipte er in de erop volgende bocht langs. De pitstop van Voerman gaf de tweede plaats aan Kuiper. Helaas zou de gele Corvette de pits niet meer verlaten: het diff was kapot. Hamilton schoof zodoende door naar de derde plaats in de NK-stand. Andy Newall had bij de pitstop het stuur van de E-type van Rhea Sautter overgenomen en begon weer op te rukken. Na een uur sturen lag hij vierde in het NKHTGT-klassement. Voor Van Putten, Nolte, Dols, Stevens en de gestaag oprukkende Evans, wiens Marcos het verrassend goed volhield. Dat gold helaas niet voor de Morgan van Nico Zonneveld, die achterop het circuit was gestrand met een elektrisch probleem. Ook Korle waren we kwijt, die had het na de gebruikelijke raceduur van 25 minuten voor gezien gehouden. Daartegenover stond dat Bob Stevens na 3 kwartier sleutelen in de paddock weer vol gas kon geven en alsnog van start ging!
Van Laarhoven’s wegligging werd steeds moeizamer en uiteindelijk raakte hij van de baan in Paddock Hill Bend. Na een kort bezoek aan de grindbak spinde hij terug het asfalt op en Andy Newall kon hem in een reflex nog net ontwijken. Gehuld in een grote stofwolk rolde de Shelby vervolgens langzaam naar achteren waar Martin Stretton net op volle snelheid aankwam in de Ford GT40 – ook hij kon er maar net omheen sturen. Van Laarhoven probeerde het nog een rondje maar besloot na nog een klein uitstapje dat het mooi was geweest en reed naar de pits om het probleem te onderzoeken. Ondertussen genoot het publiek van Andy Newall die de E-type in weergaloze stijl door de bochten gooide. Richard Evans was Mark Dols voorbij, maar zijn rondetijden leken niet snel genoeg om Hamilton nog te kunnen bijhalen. Bij de MGB’s maakte Sander van Gis korte metten met Edwin Dijkman. De 90 minuten zaten er nu bijna op. Met nog 6 minuten te gaan spinde Mark Dols. Helaas, de Marcos zat vast in de grindbak en kon geen kant meer op.
De NK deelnemers kregen na 90 minuten een bord te zien dat hun race erop zat – de bedoeling was dat ze op racesnelheid naar de pits reden om de nog strijdende Masters rijders niet te hinderen. Michiel Campagne deed dat met één arm uit het raam, al zwaaiend naar publiek en marshals. Georg Nolte had zoals altijd zijn eigen visie op de procedures en reed voor de zekerheid nog een paar extra rondjes. Campagne had als enige NK-er in 90 minuten 50 ronden gereden. Kuiper werd tweede op 1 ronde. Hij reed de paddock in met een rammelend diff – de race had voor hem niet langer moeten duren. Sautter en Newall pakten de derde plaats, voor Robert Hamilton, die overtuigend won in GTS11. Georg Nolte was vijfde voor Jos Stevens, eerste en enige geklasseerde in GTS10, hoewel zoon Bob nog wel 15 rondjes lekker had kunnen boenderen. Daarna volgde van Putten, voor de nummers 2 en 3 in GTS11, Evans en van Lieshout. Van Gils/van Gils en Dijkman waren de laatsten die rijdend aan de finish kwamen, want Mark Schmidt had Xaviera na 31 ronden aan de kant moeten zetten.

Zondag: alleen maar toerwagens
De zondag was een beetje een rare dag, want de enige NK activiteit op het programma was de uursrace voor toerwagens tussen 11:00 en 12:00. Een race met een verplichte pitstop tussen de 25-ste en 35-ste minuut. NK-polesitter Bert “Burt” Mets had er zin in: zijn rijtijd tot op dat moment was welgeteld één minuut geweest. Dat was altijd nog meer dan Egbert Kolvoort en Bert Du Toy van Hees, die in een vreemde auto op een vreemde baan tussen allemaal snelle Engelsen zouden moeten rijden.
Met 36 toerwagens en een rollende start was het dringen, maar de eerste bochten ging het allemaal redelijk netjes. Bert Du Toy van Hees had een goede start en verraste Frans van Maarschalkerwaart, die de BMW 1800 weer eens van stal had gehaald, door hem op Hawthorns Hill voorbij te gaan. Een kleine touché was het gevolg. Bij de eerste binnenkomst van het veld in het Stadium barstte alsnog de hel los. De drie Britse Mini-matadoren Lewis, Swift en Maydon dachten de race in de eerste ronde te kunnen winnen. Lewis deed in Clearways iets wat niet kon, Maydon kwam dwars te staan en Swift probeerde buitenom te gaan maar dat paste niet. Het gevolg was dat Swift en Maydon eruit lagen met een pak schade en Lewis gediskwalificeerd werd voor zijn overmoedige actie. Het was een wonder dat er verder niemand bij betrokken raakte. De Safety Car kwam in actie totdat de beide Minis’s waren weggetakeld. Bert Mets kon onverrichter zake naar huis en de leiding in het Nederlandse kamp ging over naar Bas Jansen in de Ford Mustang, die Frits Campagne in zijn Ford Falcon op zijn bumper had. Na een Britse buffer volgde Jaap van der Ende en dan Roel Korsten, Roger Ebdon, Bert du Toy van Hees en Frans van Maarschalkerwaart, terwijl de Mini van Span de hekkensluiter was.
Jaap van der Ende vocht zich met moeite langs de Lotus Cortina van Haddon, een akkefietje waarvoor hij later nog even langs mocht komen bij de wedstrijdleiding en kreeg aansluiting bij het leidende NK-duo. Ook Roel Korsten reed ernaartoe, hem leek het wat makkelijker af te gaan. Campagne nam in de zesde ronde de NK-leiding terug over en even later rukte van der Ende op naar p. 2. Frans van Maarschalkerwaart was intussen in een gevecht gewikkeld met de BMW’s van James en Kingsnorth, die hem uiteindelijk toch voorbij wisten te gaan. Na 25 minuten ging het pit window open en werd de volgorde door elkaar gehusseld. Frits Campagne, Bas Jansen en Roger Ebdon kwamen direct binnen, de rest wachtte nog één of meer rondjes. Tanken was verboden maar de familie Span nam geen risico, zij tankten niet maar vulden voor de zekerheid wel wat benzine bij. De pitstops moesten een minuut duren, dus er was geen grote haast bij de rijderswissels, terwijl de solorijders even hun Facebook konden checken. Na 35 minuten de pitstraat dicht, waarna langzaam duidelijk werd hoe de zaken ervoor stonden. Frits Campagne bleek de beste pitstop te hebben gemaakt, er zaten nu drie auto’s tussen hem en Bas Jansen. Even later nog meer toen Jansen werd gepasseerd door de Falcon van Smithies. Daardoor kwam Roel Korsten vlak achter hem te rijden. Helaas spinde Frits in de 21-ste ronde. Hij verloor 20 seconden voor hij weer verder kon, en in die tijd waren Jansen en Korsten hem gepasseerd. De strijd ging nu dus tussen de twee Mustangs, want de Falcon van Jaap van der Ende en Martin Bijleveld had zo’n 40 seconden te lang in de pits gestaan en kwam niet meer in het verhaal voor. Het werd een mooi gevecht. Bas Jansen heeft zijn onlangs aangeschafte Mustang nog niet helemaal door en het was Roel Korsten die hem in Surtees gedecideerd binnendoor voorbijstak en de overwinning pakte. Frits Campagne deed wat hij kon, maar het lukte niet om het gaatje dicht te rijden. Bijlveld werd vierde, voor van Leenen en van Maarschalkerwaar die Kolvoort passeerde voor p 6. De équipe Ebdon/Kolvoort won wel de Mini-klasse, voor Klaas en Timo Span.

Maandag: hectiek op het korte baantje
Voor de maandag stonden een kwalificatie en twee races op het programma. Het veld was helaas wat uitgedund, voor sommigen was het gewoon een werkdag terwijl er ook wat auto’s overleden waren, maar met een baantje van nog geen 2 kilometer lang heb je niet veel auto’s nodig voor een onderhoudende race. Bovendien was er een nieuwe deelnemer bijgekomen: Stephen Perry was gearriveerd met zijn lichtblauwe Ford Falcon. Verrassend genoeg waren er enkele deelnemers die op zaterdag aan de geluidseisen voldeden, maar nu ineens niet. Waarschijnlijk had Roeland Voerman bij de meting gewoon wat minder gas gegeven dan Frans van Maarschalkerwaart nu in dezelfde auto deed. Ook de Van Laarhoven-Mustang werd te luid bevonden. Een pijpje, wat pannensponzen en een fluwelen rechtervoet later mocht iedereen gelukkig gewoon meedoen.
Het is altijd even wennen op het Indy circuit, de eerste ronden wil je linksaf bij Surtees, maar in plaats daarvan kun je snoeihard rechtdoor want McLaren is een flauwe rechter, pas bij Clearways moet je echt vaart minderen. In 35 minuten kwalificatie kun je ook 35 rondjes rijden en het was leuk om te zien hoe sommigen hier steeds harder vol doorheen gingen, Timo Span en Bob Stevens voorop. Michiel Campagne ging meteen als de brandweer en zette na zes ronden een 56,6. Toen het een beetje begon te miezeren leek de grid vast te liggen, maar Bob Stevens kreeg het baantje steeds beter door en zette in zijn 32-ste ronde een 56,5. Jos Stevens eindigde als derde snelste, nu in de oranje Elan, voor Georg Nolte in de GT40. De derde rij was voor de Marcossen van Evans en Dols, daarna kwam Nico Zonneveld in de Morgan die nog een klein uitstapje maakte in Paddock Hill Bend. Bas Jansen was de snelste toerwagen op p. 8. Frans van Maarschalkerwaart, nu in de gele Corvette, en Rhea Sautter maakten de top-10 vol. Roel Korsten was tweede snelste toerwagen op p.11 en Roger Ebdon verrassend derde voor de drie dikke Ford Falcons.
Race time, nu met een staande start. Stephen Perry kwam na de opwarmronde de pits in met een losgeraakt stuurhuis. Nadat de lichten uitgingen was het verrassend Jos Stevens die de leiding had genomen, voor Michiel Campagne en Richard Evans. Daarachter volgden Bob Stevens (die even moest liften na contact met Evans), Georg Nolte en Mark Dols. De Corvette Grand Sport ging erg dwars maar wist op Cooper Straight toch genoeg snelheid te maken om naast de oranje Elan door Surtees te gaan. Op het rechte stuk nam hij de leiding, terwijl Evans in Paddock Hill Bend binnendoor ging bij de oranje Elan. Jansen had de leiding bij de toerwagens, met Zonneveld en Van Maarschalkerwaart als buffer naar Korsten en van der Ende. Van der Ende ging wijd in Paddock Hill Bend, maar hij wist de schade beperkt te houden en ging Korsten even later zelfs voorbij.
Bob Stevens passeerde nu zijn vader Jos, terwijl Richard Evans zijn Marcos in Paddock Hill Bend binnendoor stak bij Michiel Campagne. Dat was echter van korte duur, op start/finish zat de bulderende Corvette er weer 0,09 seconde voor. Bob en Jos Stevens haakten aan, Dols en Nolte moesten iets lossen. Jansen leidde nog steeds bij de toerwagens, maar Korsten was weer langs van der Ende.
Evans herhaalde zijn binnendoor truc en werd nu geschaduwd door Bob Stevens. Dols raakte zijn vijfde plaats kwijt door een uitstapje bij het uitkomen van Druids. Evans wist nu wel voor te blijven en leidde de race op start-finish terwijl het nu Bob Stevens was die zijn Lotus Elan in Paddock Hill Bend binnendoor naast Michiel Campagne positioneerde.
Verderop was Sautter in gevecht met Ebdon, zat Timo Span te jagen op Marcel van Laarhoven en waren Gerrit Jan van Leenen en Mark Schmidt in gevecht om de laatste plaats. Terwijl het leidende drietal voortdurend van positie wisselde en twee of drie dik de bochten door veegde, spinde Timo Span in Druids Bend op zijn eigen olie. De versnellingsbak van de Mini had het begeven en de auto stond op een gevaarlijke plek. Dat werd gelukkig efficiënt opgelost door de marshals. Terwijl het leidende drietal doorging met hun capriolen, werd Jos Stevens aangevallen door Georg Nolte. Pk’s heeft de GT40 in overvloed, maar de rechte stukken zijn maar kort. Kwestie van ernaast blijven en in de bocht weer toeslaan. Dat probeerde Jos Stevens, maar hij verloor in Surtees de controle, kwam op net bras terecht en besloot op te geven. Nolte kon nu het gat naar het vechtende drietal gaan dichten. De Mustang van Bas Jansen viel stil vlak na start-finish en het was weer Roel Korsten die profiteerde en de leiding overnam. Van der Ende zag het gat langzaam groter worden en werd uiteindelijk nog ingepakt door Rhea Sautter. Met nog één ronde te gaan gaf Michiel Campagne voldoende gas om Evans op 3/10 te houden en de winst te pakken. Bob Stevens liet zich verrassen door Georg Nolte, die hij de ronde erop weer terug dacht te pakken. Helaas voor hem maakte de man met de vlag een einde aan dat plan. De vierde plaats dus voor Bob. Daarna was er een gat van 30 seconden voordat Nico Zonneveld, Frans van Maarschalkerwaart en Mark Dols over de finish denderden. Sautter promoveerde naar p. 8 omdat Korsten en van der Ende bonusseconden kregen voor het overschrijden van de witte lijn – dat mocht nu immers maar met één wiel.
De afsluitende race kende een nog kleiner veld, maar dat mocht de pret zeker niet drukken. Nico Zonneveld nam bij de start verrassend de leiding in zijn Morgan. Ook Bijleveld en van Laarhoven startten goed, zij kwamen als 6e en9e door de eerste bocht. Zonder Corvette-concurrentie rook Richard Evans zijn kans om eindelijk een keer de winst te pakken op zijn thuiscircuit. Hij leidde bij de eerste doorkomst, voor Zonneveld en Dols, een volledige GTS11 top-3. Daarachter zaten Georg Nolte, die poogde Dols te passeren, Bob Stevens en Martin Bijleveld, plus de rest van het veld nog binnen 10 seconden. Evans’ kansen kregen een boost toen Bob Stevens wijd ging in Clearways en terugviel naar de 12e plaats. De blauwe Marcos had een gaatje van 2,3 seconden naar Zonneveld en Dols, terwijl Bijleveld na een uitstapje van de Duitser vierde lag voor Nolte. Hij werd gevolgd door Roel Korsten, die Rhea Sautter was gepasseerd. Van Laarhoven trok een V8 trein bestaande uit Frits Camopagne, Bas Jansen en Stephen Perry, daarna volgden Stevens jr. en sr. in hun Lotus Elans en de MGB’s van Dijkman en Meijer.
Evans begon te bouwen aan een voorsprong, geholpen door het feit dat Zonneveld verdedigend moest rijden naar Dols. Van Laarhoven, Campagne, Jansen en Perry doken als één kluwen Druids in, maar Bob Stevens had even later weinig moeite om dit viertal te passeren. Enkele ronden later moesten ook Sautter en Korsten eraan geloven.
Jos Stevens was intussen ook bezig het V8-viertal te passeren en na hem slaagde ook Frits Campagne erin om Marcel van Laarhoven te passeren met een mooie binnendoor actie in Druids. Jansen en Perry deden enkele ronden later hetzelfde. Georg Nolte had weer één van zijn momentjes, wat Bob Stevens in de gelegenheid stelde de vijfde plaats te pakken. Evans had intussen een voorsprong van 10 seconden op Dols en Bijleveld, die langs Zonneveld waren geglipt. Maar daarachter kwam Bob Stevens al opzetten – in ronde 8, 9 en 10 passeerde hij achtereenvolgens de Morgan, de Ford en de Marcos. De voorsprong van Evans bedroeg nu ruim 13 seconden, maar zijn rondetijden begonnen wat in te zakken, waardoor Bob Stevens het gat kon dichten. Na 19 ronden was het zover, de aanval volgde meteen en Evans kon niet terugvechten omdat hij zich zorgen maakte over zijn motor.
De drie Ford-rijders Campagne, Jansen en Perry waren nog steeds met elkaar in de slag. Perry passeerde de Mustang maar Frits Campagne was een lastiger obstakel, hij wist de doorgang vele ronden lang met succes te blokkeren. Xaviera had het intussen weer begeven, deze vierde race van het weekend was voor de oude dame echt teveel. Bijlveld probeerde aan te vallen bij Dols, maar werd zelf even later onder vuur genomen door Nolte waardoor hij moest gaan verdedigen. Jos Stevens vond binnendoor een weg langs Rhea Sautter en ging even later ook langs Nico Zonneveld. Bijleveld remde te laat voor Paddock Hill Bend en ging wijd, waardoor Nolte er binnendoor langs kon.
Na 27 ronden was het Bob Stevens die loon naar werken kreeg: hij behaalde zijn eerste overwinning, zonder meer verdiend komend vanaf de twaalfde plaats. De andere podiumplaatsen gingen naar Marcos-coureurs Richard Evans en Mark Dols. Daarna volgden Georg Nolte, Martin Bijleveld en Jos Stevens, terwijl Nico Zonneveld nipt Rhea Sautter voor wist te blijven. Daarna kwam Korsten, gevolgd door Perry die toch Cappagne te grazen had weten te nemen. Van Laarhoven kreeg de volgende plek kado omdat Bas Jansen van de lijnrechter wat strafseconden kreeg en Edwin Dijkman was de man die het licht uitdeed.

Hart, Hugenholtz and Stevens share the spoils in NK HTGT season opener

(voor Nederlands even naar beneden scrollen)

As we have come to expect the NK HTGT powered by Gamma drew an entry of over 40 at the HARC’s Historic Zandvoort Trophy season opener. It came as no surprise that the experienced duo of David Hart and Hans Hugenholtz dominated proceedings in their exceedingly fast AC Cobra’s. The big question was who would clinch the trophy for third. Jos Stevens (Lotus Elan) had claimed the position in qualifying, but is was Patrick Koel (Porsche 904) who took the initiative. Stevens fought back and seized the place until he spun on oil and spent considerable time being dragged out of the gravel trap. This put Koel back in third, but he was pressured and eventually passed by Tom Kuiper in a Chevrolet Corvette. Meanwhile it was Bob Stevens, Jos’ son, who had moved up from 11th and passed both the Porsche and the Chevrolet. An altercation in the chicane between Jochem Kentgens (Morgan +4) and Udo Hartmann (Cooper S) resulted in a blocked track, bringing out the safety car, a situation that unfortunately lasted for the remainder of the race. In GTS11 it was Robert Hamilton in his Marcos 1800 who won by a considerable margin, while the small GT class was claimed by Michel Lombard in his Alpine A110. The big saloon class went to Norbert Gross (Ford Falcon), the sub-2 litre class to Gerrit Jan van Leenen (Lotus Cortina) and the baby saloons to Jonathan Lewis (Mini Cooper).
Race 2 at sunny Zandvoort was a near carbon copy of race 1, the leading trio occupying their positions fort he entire 25 minutes plus 1 lap. Fourth was intially contested by Kuiper, Koel, Gross and Georg Nolte (Ford GT40), although Koel ruined his chances by jumping the start. Gross was in maximum attack mode, but started losing ground when his tires went after about 15 minutes. Kuiper was the first to pass the big Falcon, followed by Hamilton who had had a bad start and Jos Stevens who drove a fine race, moving up from 36th. The class winners were the same as in race 1, with the exception of the small saloon class, which was won by Roger Ebdon in his Morris Cooper S.

Kwalificatie

Op 30 april was het eindelijk zover: de historische Zandvoort Trophy, de opening van het NK HTGT seizoen 2016. Met slechts 4 deelnemende raceklassen aan dit weekeinde was het in de paddock tamelijk leeg, maar helemaal achterin had het NK HTGT zijn kamp opgeslagen en daar was het als altijd gezellig druk. Onder de 46 vaste deelnemers natuurlijk veel bekende gezichten maar ook een aantal nieuwkomers en nieuwe auto’s. Een verse naam in het NK is bijvoorbeeld Tom Kuiper, tot op heden meestal onderweg in Alfa’s, maar nu debuterend met een fraaie zilvergrijze Corvette Stingray “fuelie”, één van de eerste injectiemotoren. Naast hem in de paddock stond nog een Corvette: volgens de inschrijflijst zou hij een Shelby besturen maar ook Armand Adriaans is gevallen voor een Chevy. Verderop zagen we een bekende blauwe Austin Healey met witte hardtop. De bestuurder was echter niet Bas Jansen maar debutant Marc Nouwens. Ook blauw met wit, maar dan geïnspireerd op het kleurschema van een cementwagen: de nieuwe Marcos van Mark Dols. Na veel nachtelijk sleutelwerk was deze fraaie bolide klaar voor zijn debuut. Nog niet klaar was Nykle Meijer’s Jaguar E-type, reden om Xaviera, de onvermoeibare oranje MGB van L.B. Racing weer eens van stal te halen. Paul Lejeune is een ervaren coureur uit onder meer de MG Triumph Competitions die de (toch al goed bezette) GTS11 klasse komt versterken met een Triumph TR4. De monteurs van o18GP waren deze keer niet gekleed in groen-wit, maar in rood-wit. Naast de Ford Falcon runde het team namelijk ook een rode Mini, en wel die van Udo Hartmann. Tenslotte was er een 16-jarige debutant, Olivier Hart, die zijn race CV, waar onder meer al een Renault Clio en een Lotus Cortina opstaan, deze keer uitbreidde met een Ford Mustang.
Het is zaterdagmiddag en de NK HTGT deelnemers worden losgelaten vanaf de vooropstelling. Terwijl het veld rustig de pits in rijdt in afwachting van het groene licht, is het Georg Nolte die – zoals we wel vaker van hem zien – niet kan wachten en zijn GT40 vol gas over de startlijn katapulteert. Terwijl de rest mag vertrekken, wordt hij gevangen met de zwarte vlag. Al snel verschijnen de eerste tijden op de monitoren en smartphones en het verbaast niemand dat de eerste startrij geclaimd wordt door de beide AC Cobra’s van DHG Racing, bestuurd door David Hart en Hans Hugenholtz. Hart zet een 2:01 op de klokken, maar dan P2 wordt verrassend ingenomen door Jos Stevens, die rap onderweg is in de Lotus Elan. Hugenholtz staat op dat moment in de pits en hij moet dus weer naar buiten voor een paar extra rondjes om zijn plek op de eerste rij op te eisen. Patrick Koel pakt keurig P4 met de Porsche 904 en Robert Hamilton onderstreept zijn intenties tot GTS11-dominantie door de oranje Marcos, nu met reguliere achterwielophanging, naar de vijfde plaats te trainen. Tom Kuiper’s Corvette is indrukwekkend “out of the box”, hij claimt P6, voor Norbert Gross. De top-10 wordt volgemaakt door Richard Evans (Marcos), Frans van Maarschalkerwaart (Shelby Mustang) en Nico Zonneveld (Morgan +4). Dat er her en der nog wel wat te sleutelen valt, is tijdens de kwalificatie al duidelijk, aangezien er flink met de zwarte vlag wordt gezwaaid vanwege geluid. Anderen krijgen huiswerk van de TC en weer anderen moeten figuurlijk en soms ook letterlijk aan de bak vanwege mechanische pech.  Race 1
Het is zondag kort na 9:00 en 43 deelnemers zijn present, enkelen nadat er tot diep in de nacht gesleuteld is. De enige die ontbreekt is Rob Rappange, die in de kwalificatie last had van een oververhitte motor. Helaas bleek er meer kapot dan alleen de pakking, de kop is te warm geworden en past niet meer op het blok…. Rob is dus veroordeeld tot de rol van toeschouwer. Op de eerste rij staan de beide AC’s van Hart en Hugenholtz, achteraan sluiten de beide Alfa Romeo’s van Horst Kukemüller en Alex Korle de rijen. Als het licht op groen gaat, zijn de beide Cobra’s vlot vertrokken en pakt Koel de derde plaats voor Jos Stevens, terwijl Hamilton blijft staan. Evans schuift door naar plaats 5, voor Kuiper, Gross, van Maarschalkerwaart en Bob Stevens die tot diep in de nacht bezig is geweest de motor van zijn Lotus Elan te wisselen. Twee bochten verder heeft Kuiper Evans te pakken, passeert Bob Stevens Zonneveld en wordt om de tweede plaats in CT10 geknokt door Roel Korsten (Mustang), Frits Campagne (Falcon), Olivier Hart en Martin Bijleveld (Falcon). Erwin van Lieshout probeert zijn Porsche 911 langs de MGB’s van Edwin Dijkman en Niek van Gils te sturen. In CT07, de Mini-klasse, heeft Jonathan Lewis de leiding, maar oude vos Roger Ebdon zit hem al op de hielen.
Bob Stevens is langs van Maarschalkerwaart gegaan en Roel Korsten langs Zonneveld, een welkome buffer naar zijn achtervolgers die worden aangevoerd door de rood-zwarte Mustang van Hart. Georg Nolte speert op het rechte stuk langs Bijleveld, die hem in de Tarzanbocht terug probeert uit te remmen, hetgeen gepaard gaat met een hoop rook van blokkerende wielen. Hamilton, die was teruggevallen tot ongeveer plaats 20, begint langzaam weer op te klimmen en strijdt met Frits Campagne, terwijl het MGB-duo van Gils -Dijkman nu in gevecht is met Jochem Kentgens in de Morgan +4SS.
Bij het ingaan van de vierde ronde hebben David Hart en Hans Hugenholtz al een aardige voorsprong en heeft Jos Stevens de derde plaats overgenomen van Patrick Koel. Kuiper zit er kort op en daarna is het Bob Stevens, die het strijdende duo Evans – van Maarschalkerwaart achter zich heeft gelaten. CT07 wordt intussen aangevoerd door Roger Ebdon, die gebruik heeft gemaakt van een aanval van Stephen Perry in de Ford Falcon om mee langs de Mini van Jonathan Lewis te glippen. Auto’s met de motor achter de achteras zijn zeldzaam tijdens deze race, maar Michel Lombard (Alpine A110) en Ton Vos (Porsche 356) hebben elkaar gevonden en zijn in een mooie strijd verwikkeld.
De baan begint plaatselijk glad te worden, aangezien diverse bolides weer de nodige smeermiddelen verliezen. Olivier Hart’s Mustang is er één van, maar hij is wel Roel Korsten gepasseerd. Hamilton ligt inmiddels tweede in GTS11, hij is Nico Zonneveld voorbij en gaat op jacht naar Evans. Jac Meeuwissen en Christian Graf von Wedel proberen te bepalen wie de snelste Healey-piloot is en worden daarbij opgejaagd door Erwin van Lieshout. Lewis steekt in de Hugenholtzbocht binnendoor bij Ebdon, maar even verderop pakt Ebdon de plek weer terug. Alex Korle zwaait ondertussen in diezelfde Hugenholtzbocht vrolijk met zijn rechterportier – gelukkig gaan de meeste bochten rechtsaf.
Jos Stevens spint op olie en komt vast te zitten in de grindbak. Patrick Koel profiteert maar wordt intussen bedreigd Tom Kuiper en Bob Stevens. Nolte voert een trein aan bestaande uit Gross, Evans, van Maarschalkerwaart, Hamilton, Olivier Hart en Zonneveld. Evans doet er alles aan om Hamilton voor te blijven en gaat in de Tarzan op meesterlijke wijze buitenom bij Gross. Lewis heeft op start-finish weer een metertje op Ebdon, maar als ze de Hunserug opgaan is het Ebdon die weer voorop ligt. Een volgend treintje bestaat uit Meeuwissen, Van Laarhoven (Shelby Mustang), Hartmann en Kentgens. Mark Dols spint zijn nieuwe Marcos in de Hans Ernst bocht en heeft daarbij een touché met de Triumph van Lejeune. Door een losgelopen bout is de fanbelt verdwenen en Mark moet opgeven. Even later is er nog meer actie in de chicane als Udo Hartmann en Jochem Kentgens elkaar raken tijdens het uitremmen. Het ziet er allemaal vrij onschuldig uit, maar de Mini en de Morgan willen geen van beiden meer starten. De teleurstelling is groot bij de fans van Kentgens, de jongste en meest fanatieke supporterschare van de paddock. De marshals moeten eraan te pas komen om de baan weer vrij te maken. Om dat veilig te laten gebeuren besluit de wedstrijdleiding om de Safety Car in te zetten. Helaas kost het allemaal nogal veel tijd, met als gevolg dat de race onder een full course yellow wordt afgevlagd. Hart en Hugenholtz mogen zodoende de eerste en de tweede trede van het podium beklimmen, maar de derde trede is verrassend voor Bob Stevens, die in korte successie Kuiper en Koel voorbij is gegaan. Koel valt uiteindelijk ver terug door een straf voor een vermeende jumpstart. Het zijn maar 10 seconden, maar als iedereen achter de Safety Car sukkelt, tikt zoiets flink aan. Dat merkt ook Evans die er 20 krijgt voor inhalen onder geel en van 6 naar 14 keldert, achter klassegenoten Hamilton en Zonneveld. Nolte promoveert zodoende naar P5 en Gross springt naar P6. Hij wint bovendien de sterk bezette CT10 klasse, goede punten dus. Hamilton, van Maarschalkerwaart, Zonneveld en de sterk rijdende Korsten maken de top-10 vol, want Olivier Hart wordt na de technische keuring uit de uitslag geschrapt. Frits Campagne eindigt net voor Martin Bijleveld en wordt daarmee derde in CT10. CT08 kent slechts één deelnemer en tevens winnaar, Gerrit Jan van Leenen in zijn Lotus Cortina. De Mini-klasse is voor Jonathan Lewis, Roger Ebdon wordt tweede en Bert Mets derde. De kleine GT-klasse is voor Michel Lombard, die weliswaar een enorme tijdstraf krijgt, maar daar geen last van heeft omdat hij een ronde meer gereden heeft dan Horst Kukemüller. In GTS10 is de tweede plaats voor Lars Bondesson (Lotus Elan) en de derde voor Alex Korle met zijn Alfa Giulietta Spider nadat Ton Vos zijn Porsche 356 in de pits heeft geparkeerd.

Race 2
Zondagmiddag om half 3 rolt het veld naar de grid voor race 2. Het duurt altijd lang voordat 40 auto’s op hun plaats staan, maar uiteindelijk geeft wedstrijdleider Martin van de Pavert het 5-seconden sein en even later gaan de lichten op rood en vrijwel meteen uit. David Hart is als eerste weg, voor Hans Hugenholtz , Tom Kuiper, Georg Nolte en Bob Stevens. Dan volgen Gross, van Maarschalkerwaart en de (naar later zal blijken weer te) snel gestarte Patrick Koel. In de Gerlachbocht is het dringen, Nolte is alweer vier plaatsen kwijt, maar alles verloopt netjes. In de chicane pakt Bob Stevens de derde plaats af van Tom Kuiper en even later gaat ook Gross voorbij aan de Corvette. In GTS11 heeft Richard Evans de leiding, maar Robert Hamilton is niet ver weg. Bij de Mini’s heeft Roger Ebdon het initiatief, voor René de Vries en Timo Span die Bert Mets voorbij is gegaan. Jos Stevens, Olivier Hart en Mark Dols zijn achteraan begonnen en hebben in de eerste ronde al zo’n 10 plaatsen goedgemaakt.
In de top 5 verandert er niets, maar daarachter is het spannend. Koel strijdt met van Maarschalkerwaart en Roel Korsten terwijl ook Nolte in zijn snelle GT40 weer naar voren dreigt te komen. Dan volgt een gecombineerde strijd om de leiding in GTS11 en de derde plaats in CT10. Eerst is het Hamilton – Evans – Jaap van de Ende (Ford Falcon) – Zonneveld, even later is Hamilton ontsnapt en wordt Evans opgeduwd door van der Ende en Zonneveld terwijl Roland Zoomers (Jaguar E-type), Stephen Perry en Frits Campagne zijn aangesloten. In de Hans Ernst bocht wordt er stevig uitgeremd door van der Ende, Zoomers en Zonneveld. Roger Ebdon heeft intussen een grote voorsprong in CT07, Span en Mets zijn 2 en 3 want René de Vries moet zijn Cooper aan de kant zetten met een overleden wiellager. Ook verderop in het veld wordt er fanatiek gestreden in diverse groepjes, onder andere door van Lieshout – van Gils – Meeuwissen, Lombard – Kentgens – Vos en Mets – van Leenen – Hartmann – Thomas Augustin (Ford Mustang), terwijl de rode lantaarn inzet is van een strijd tussen Nykle Meijer en Marc Nouwens. Armand Adriaans, wiens Corvette al het gehele weekend last heeft van wat de Britten teething troubles noemen, zoekt ondertussen de pits op.
Het gevecht in het middenveld blijft groeien, de aanval op Evans wordt nu geleid door Zoomers, voor van der Ende, Zonneveld, Perry en Campagne, terwijl Olivier Hart en Jos Stevens aansluiting hebben gekregen.
Nolte begint nu weer op te rukken, hij passeert Koel en even later ook Kuiper en Gross, terwijl Roel Korsten Robert Hamilton verschalkt. Jaap van der Ende begint terrein te verliezen, hij moet Nico Zonneveld, Olivier Hart en Jos Stevens voorbij laten en wordt nu bedreigd door Perry en Campagne. Olivier Hart’s rookgordijnen leggende opmars komt even later ten einde als hij de meatball krijgt en het strijdtoneel moet verlaten.
In GTS11 is Hamilton niet te houden, terwijl Evans grote moeite heeft om de tweede plaats uit handen van de aandringende Zonneveld te houden. Lejeune heeft zijn TR4 met problemen aan de kant moeten zetten en daardoor is het Dols die vierde ligt, voor van Lieshout, van Gils, Kentgens en Dijkman.
In CT10 begint Gross terrein te verliezen omdat zijn banden op zijn, maar Korsten kan niet profiteren want ook zijn rubber is niet al te vers. Perry ligt nu derde, hij wint het op snelheid van Jaap van der Ende, terwijl Frits Campagne de oranje Falcon uitremt bij het ingaan van de Tarzanbocht.
De race loopt nu op zijn einde. Het leidende trio bestaat nog steeds uit David Hart, Hans Hugenholtz en Bob Stevens. Bert Mets krijgt de schrik van zijn leven als één ronde voor het einde van de race het vliegwielhuis explodeert. Dat geeft de derde plaats in CT07 aan Udo Hartmann, die lekker aan het knokken is met van Leenen en Augustin. Mark Dols moet de pits opzoeken en Marc Nouwens spint op olie en moet opgeven met een beschadigde neus van de Austin Healey. Georg Nolte heeft tijdens zijn opleving de vierde plaats bereikt, maar maakt daarna weer een paar fouten en zakt terug naar P8. Jos Stevens zet zijn opmars voort en komt als zevende over de streep, vlak achter Hamilton. Nico Zonneveld ziet zijn harde werken beloond, hij pakt Evans.
Zo eindigt de tweede race, maar de TC heeft na de technische keuring het laatste woord. Men is in 2016 streng, zo was al aangekondigd en Nolte en Koel worden uit de uitslag geschrapt. Voor het podium heeft dat geen gevolgen, daarop staan wederom Hart, Hugenholtz en Stevens jr., Tom Kuiper schuift door naar P4, Hamilton, Stevens sr., Gross, van Maarschalkerwaart, Zonneveld en Evans maken de top-10 vol.
Ebdon wint CT07 voor Span en Hartmann, van Leenen wint CT08 en de kleine GT-klasse is opnieuw voor Lombard.